Dag Ysje

Goede berichten van Yeppe Sepp en Yentle Moos, die maken het uitstekend!
Uiteraard zijn we daar blij mee, maar we hadden ook niet anders verwacht: zelfverzekerde jongelui en prima baasjes, dat kan alleen maar goed gaan!
Hier waren we druk, de laatste twee jongelui zijn mee geweest naar het bos en hebben zich ook met andere nieuwe dingen prima geamuseerd. Maar ook deze twee blijven niet eeuwig...

En vandaag ging dan Ysje naar haar nieuwe baasjes.
Willem en Petra hebben eerder een hond van ons gehad; ze hadden een zusje van onze Mientje. Dat teefje, genaamd Skunkie, is enkele maanden geleden overleden op de respectabele leeftijd van 14,5 jaar, en ze wilden dolgraag weer een stabij, en dan weer een van ons.
Ysje was natuurlijk het enige meisje maar haar karakter ontwikkelde zich als wonderwel passend bij Willem en Petra en hun dochterje.
Ysje is vrolijk en vrij en nergens bang voor, ze is enorm sociaal en erg ondernemend.
Willem en Petra zijn bijna het gehele jaar aan het strand van België te vinden waar gesport wordt en veel vrienden zijn die ook honden hebben. In Ysje zullen ze een waardige opvolger hebben van Skunkie.
De jongedame wond ze beiden direct om haar witte wollen pootje :)
Orpa heeft haar nog eens goed de oortjes uitgesopt voor ze wegging; je moet je moeder niet te schande maken en netjes gepoetst en gewassen vertrekken tenslotte!
We hopen dat Ysje de lange rit naar België goed gaat redden en dat ze een lang en gelukkig leven zal hebben aan de Belgische kust!

Yppe mag nu nog een aantal dagen enig kind van zijn moeder zijn: vrijdag zal hij als laatste het nest verlaten.

Een brief van Yeppe Sepp!

Vanmiddag kwam er een brief in de mail van Yeppe Sepp. Het gaat goed met hem, gelukkig!
Lees maar mee:

Dag lieve mamma Orpa, tante Rinne Roos, tante Willemijn en tante Fientje,

Ik wil even laten weten hoe het nu met mij gaat na de hele lange reis gisteren. Nadat ik bij jullie wegging zijn we na een kwartiertje gestopt en ik dacht dat we al bij mijn nieuwe huis waren maar pfffff... nee hoor, ik werd met m'n pootjes in het gras gezet aan een of ander gek riempje (en je weet hoe gek ik riempjes vind) langs de autosnelweg en mijn baasjes hadden het maar over plasje doen? Nou ik hoefde helemaal geen plasje te doen, dat ze dat niet snappen zeg. Dus weer ingestapt in de auto en even later ging m'n maagje heel vreemd doen en kwam al het lekkers er zomaar weer uit (haha lekker over m'n baas z'n middenconsole dus goed gemikt). Ik heb onderweg maar even geslapen dus toen ik eenmaal thuis aankwam was ik wel een beetje moe. Ik heb voor mijzelf een hele grote bench met allemaal speeltjes en knuffels maar het bruine hondje is wel mijn favoriet (zie de fotootjes die ik erbij doe). Gisteren heb ik mijn bakjes voer goed leeggegeten maar wat wil je ook, ik had een maaltijd onderweg verspilt.

'S-avonds om 11:00 uur werd ik boven naast het bed in een doos gezet (zo ontzettend stom zonder jou mam en m'n broertjes en zusje), dus ik moest eventjes huilen maar ik ben al gauw gaan slapen. Wel 's nachts drie keer wakker geworden en ik heb maar even zachtjes gepiept maar iedere keer werd ik opgetild en zomaar vanuit mijn warme nestje buiten in het gras gezet; heel koud hoor. Dus maar snel netjes buiten m'n poepje en plasjes gedaan en dan moet ik maar aanhoren hoe een grote knul ik al ben maar dat wist ik natuurlijk al lang :) en dan gingen we weer snel naar binnen.

We zijn nu een dag verder en ik heb maar twee keer in de kamer mijn plasje laten gaan (tja kan gebeuren hé) maar verder doe ik alles buiten, goed hé? En buiten loop ik keurig naast m'n baasjes mee, af en toe moet ik even stoppen om even te krabbelen aan m'n halsbandje of zie ik opeens iets bijzonders, ohhhhh een vallend blaadje wat interessant. Vanmiddag ben ik op visite geweest bij oma en mijn neefjes, heb ik een mooi kleed gekregen en een nieuw speeltje en ik vond alles superleuk maar wel heeeeelllll vermoeiend allemaal. Maar heel af en toe schrik ik nog weleens hoor, bijvoorbeeld van die ouwe chagrijnige kater, totaal geen greintje humor heeft hij zeg pfff. Als ik wil spelen gaat hij ineens uit het niets naar mij blazen. Nou mam, ik heb hem al verteld dat ik hem NIET leuk vind, dat zal hem leren, stom beest.

Dikke poot en liefs aan allemaal,

Je Yankee Doedel ..... oh nee bedoel Yeppe Sepp

Vertrek

Wat vliegt de tijd!
Er zijn alweer twee pupjes vertrokken.
Eerst ging Ykeltje, die nu Yentle Moos heet. Hij werd vanmorgen opgehaald.
We hadden al snel bericht dat hij goed is aangekomen en de rit prima had doorstaan.
Moos woont nu vlak bij zijn vader en daar gaat ie zeker een keer langs.
We hadden amper de tijd om hem te missen toen de nieuwe baasjes van Yankee Doedel voor de deur stonden. Yankee heet nu Yeppe Sepp en ook hij heeft de reis prima doorstaan.

De twee achterblijvers, Ysje en Yppe, missen hun broers best.
Met z'n tweetjes spelen is véél saaier dan met z'n vieren. Orpa vindt het ook maar raar. Wat heb je nou aan maar twee kinderen? Dat is wel érg voorspelbaar, vindt ze.
Ze ligt er wel veel bij, maar zwaaien met een speeltje is veel leuker als er vier kinderen tegelijk op af duiken!
Nog een weekje geduld, Ysje gaat komende zondag naar haar nieuwe huis.
Yppe blijft dan nog een weekje extra.
Nog maar even genieten dus van het puppenspul!

Een druk leven

Als pup zijnde is het leven reuze druk.
Zo werd er onlangs naar de dierenarts gegaan in de buggy. Zo maak je als pup nog eens wat mee van het verkeer, je ziet auto's en fietsers en gelukkig ging mama orpa ook mee.
Die liep zelf, dat wel.
Bij de dierenarts werden de entboekjes aangevuld, want de prik was al gegeven, maar de gewichten stond er nog niet bij.
Daarvoor moesten de jongelui dus daarheen. Wat met die dikke billen zakten ze bijna door de gewone weegschaal en ze waren er ook veel te groot voor geworden!
De dierenarts heeft gelukkig een heel grote weegplaat, daar pas je als puppekind wel op.
De gewichten waren indrukwekkend!
Ver boven gemiddeld waren de jongelui, wat natuurlijk te danken is aan de uitstekende eetlust en de heerlijke melk van mama Orpa.

Bij thuiskomst wisten alle pups zelf al de uitgang van de buggy te vinden. Behalve natuurlijk Ylandje, die aan de verkeerde kant driftig door het gaas probeerde te komen!
Ylandje is 's avonds ook altijd als laatste binnen, domweg omdat hij afgeleid is door dingen in de tuin. Of omdat ie in een kuil valt. Of verdwaalt.
Yankee en Ykeltje plagen hem ook, dat moet gezegd. Lekker met z'n tweetjes boven op hem springen bijvoorbeeld, of allebei aan een kant aan zijn oren trekken.
Ylandje speelt daarom liever met zijn zusje Ysje. Dat is een lief meisje, dat soms wel heel baldadig is, maar tenminste niet aan oren trekt.
Als het mensenkinderen waren zouden Yankee en Ykeltje altijd vol builen zitten en uit bomen vallen, en Ylandje zat vast liever binnen, met lego of een boek.
En Ysje speelde dan theevisite. Hoewel ze ook best houdt van heel hard rondjes hollen en gek doen, hoor, heus wel. Maar ze is wel een echt meisje! :)

Prikken

Vandaag zijn de pupjes geprikt. Door de dierenarts, wel te verstaan.
Grappig hoe je weer duidelijk ziet hoe verschillend de karakters zijn hierin!
Ysje liet het over zich heen komen en had direct erna weer praatjes, Ykeltje en Yankee Doedel zijn beide stoere mannen die het gewoon lieten gebeuren en Ylandje vond het maar niks.
Ylandje vindt wel meer dingen niks. Hij speelt het altijd klaar in rare situaties te komen, zoals klem onder de verwarming en zo. Dat past niet en hoe hij er komt snap je niet, maar hem lukt het. En dan gillen natuurlijk, terwijl de rest er vol belangstelling omheen staat om te zien wat hij nou weer gedaan heeft.
Als er een kuil is, stapt Ylandje erin, en als je klem kan raken lukt dat alleen Ylandje.
Ylandje speelde het dus ook klaar bijna uit de handen van de dierenarts te glippen, terwijl zijn broers braaf bleven zitten. Hij maakte zich zo druk dat hij er een snelle hartslag van had, terwijl zijn broers het allemaal wel best vonden.
Ylandje is ook degene die hardnekkig blijft proberen slokjes melk te stelen van zijn moeder. Terwijl de rest braaf aan de kant zit omdat Orpa zegt dat het niet mag, probeert hij stiekem toch te drinken. Wat hem natuurlijk op een snauw komt te staan.
Ysje zit dan wijsneuzig te kijken, die wist dat allang en kijkt wel uit.
Toch is zij degene die het meest aan Ylandje hangt: ze zijn altijd samen en de andere twee broertjes ook.
Het is een heerlijk stel pups, en al bijna klaar voor de grote wereld.
De chip hadden ze al en nu de eerste enting ook. En de gezondheidsverklaring hebben ze nu ook alle vier: er was niets op deze grote kinders aan te merken!

Chippen en andere zaken

Vandaag zijn de jongelui gechipt.
Dat betekent dat we nu ook weten welke pup waarheen gaat: bij het chippen wordt de definitieve naam aan de pup gehangen.
De keuzes die er zijn gemaakt vielen bij alle kopers helemaal in de smaak gelukkig!
We begonnen met Ykeltje, die nu Yentle Moos heet.
Hij deed het keurig en gaf geen kik.
Daarna was Yankee Doedel aan de beurt, die voortaan Yeppe Sepp zal heten.
Ook die gedroeg zich als een stoere man: geen kik.
De derde was Ylandje, die nu Yppe heet.
Yppe vond het eng, maar was een bikkel.
De laatste was Ysje, en die blijft gewoon Ysje heten. Als enig meisje wist die allang waar ze heen ging :)

Deze week gebeuren er nog meer spannende dingen met de jongelui, zoals enten en een bezoekje aan de dierenartspraktijk.
Het echte leven gaat beginnen!

Steeds meer karaktertjes...

Het weer zit mee gelukkig, dus de puppenkinderen kunnen regelmatig de tuin in. We hebben inmiddels een ruime ren gemaakt zodat ze zonder gevaar naar hartelust kunnen spelen.
Ze groeien als kool en zijn niet snel van dingen onder de indruk.
De karakters worden steeds duidelijker: gelukkig maar, want binnenkort gaan we kiezen welke pup er naar welk baasje zal gaan.

Ysje is het meisje van het stel. Ze is ook echt een meisje: als ze het spelen te wild vindt worden gaat ze op haar billen zitten, doet ze haar ogen dicht en mept ze met haar voorpootjes in het wilde weg om haar broers uit de buurt te houden!
Niet dat het helpt natuurlijk... Ze zou als ze een mensenmeisje was vast graag in een rustig hoekje met haar poppen spelen. Ze is erg aanhankelijk, maar het manlijke geweld van haar broers is haar soms wel teveel. Ze is ook kleiner dan die enorme knapen, maar gelukkig wel snel. Ze redt zich prima!

Ylandje is een prototype stabij aan het worden. Hij wil van alles, maar erg zelfredzaam is hij niet.
Als hij ergens niet doorkan gaat hij protesteren, alsof hij zo zijn personeel erbij kan halen. Hij heeft graag zijn zin, maar legt zich ook makkelijk erbij neer als het niet kan, al sputtert hij soms wat na. Hij trekt veel met Ysje op: blijkbaar vindt hij zijn broers te wild. Hij kan heerlijk met Ysje zitten tutten met een speeltje zonder dat het in woest gegrom en gesjor ontaardt. Een zacht ventje dat graag iemand in de buurt heeft om zich aan op te trekken, zo lijkt hij zich steeds duidelijker te ontwikkelen.

Yankee Doedel is een gezellige knaap. Hij speelt graag woest en begint steeds beter door te krijgen dat je dingen kunt pakken en ermee kunt rondsjouwen. Wild spelen met zijn broer Ykeltje doet hij ook graag: ze zijn de twee zwaargewichten en hebben geen last van elkaars postuur. Yankee Doedel ligt graag alleen, net als zijn moeder. Hij is wel erg gezellig maar ook behoefte aan tijd voor zichzelf blijkbaar. Hij is vriendelijk en makkelijk, en hoewel hij graag zijn zin heeft, is hij dol op aandacht. Hij legt zich snel bij dingen neer; als hij iets niet mag van mama Orpa probeert hij het niet nog eens. Hij zit qua karakter echt tussen zijn beide broertjes in.

Ykeltje is de lolbroek van het stel. Zodra hij wakker is gaat dat staartje al en hij lijkt voortdurend rond te lopen met een dikke grijns op zijn koppie. Hij vindt alles leuk en iedereen aardig, en hij is nergens bang voor. Die oogjes stralen de hele dag en hij steekt overal zijn neus in. Hij is de vriendelijkheid zelve en legt zich ook makkelijk bij dingen neer en is dan probleemloos over te halen tot wat anders. Ykeltje is echt een zieltje zonder zorg!

Leuk dat er zoveel verschil zit in de karakters, dat maakt het makkelijker in de uiteindelijke keuze van de nieuwe baasjes.
Ze hebben wel een overeenkomst: ze zijn allemaal vriendelijk en open en er is niet één drammertje bij. Dat is wel eens anders, maar dit nest heeft echt alleen gezellige pupjes.