De pups van de Eenhoornleijn

In dit digitale dagboek vindt u de beschrijvingen van hoe de pups van de Eenhoornleijn opgroeien tot ze naar hun nieuwe bazen gaan. Voor uitgebreide fotoseries van het jonge spul kunt u op de website kijken. Veel plezier!

2 oktober 2010

Steeds meer karaktertjes...

Het weer zit mee gelukkig, dus de puppenkinderen kunnen regelmatig de tuin in. We hebben inmiddels een ruime ren gemaakt zodat ze zonder gevaar naar hartelust kunnen spelen.
Ze groeien als kool en zijn niet snel van dingen onder de indruk.
De karakters worden steeds duidelijker: gelukkig maar, want binnenkort gaan we kiezen welke pup er naar welk baasje zal gaan.

Ysje is het meisje van het stel. Ze is ook echt een meisje: als ze het spelen te wild vindt worden gaat ze op haar billen zitten, doet ze haar ogen dicht en mept ze met haar voorpootjes in het wilde weg om haar broers uit de buurt te houden!
Niet dat het helpt natuurlijk... Ze zou als ze een mensenmeisje was vast graag in een rustig hoekje met haar poppen spelen. Ze is erg aanhankelijk, maar het manlijke geweld van haar broers is haar soms wel teveel. Ze is ook kleiner dan die enorme knapen, maar gelukkig wel snel. Ze redt zich prima!

Ylandje is een prototype stabij aan het worden. Hij wil van alles, maar erg zelfredzaam is hij niet.
Als hij ergens niet doorkan gaat hij protesteren, alsof hij zo zijn personeel erbij kan halen. Hij heeft graag zijn zin, maar legt zich ook makkelijk erbij neer als het niet kan, al sputtert hij soms wat na. Hij trekt veel met Ysje op: blijkbaar vindt hij zijn broers te wild. Hij kan heerlijk met Ysje zitten tutten met een speeltje zonder dat het in woest gegrom en gesjor ontaardt. Een zacht ventje dat graag iemand in de buurt heeft om zich aan op te trekken, zo lijkt hij zich steeds duidelijker te ontwikkelen.

Yankee Doedel is een gezellige knaap. Hij speelt graag woest en begint steeds beter door te krijgen dat je dingen kunt pakken en ermee kunt rondsjouwen. Wild spelen met zijn broer Ykeltje doet hij ook graag: ze zijn de twee zwaargewichten en hebben geen last van elkaars postuur. Yankee Doedel ligt graag alleen, net als zijn moeder. Hij is wel erg gezellig maar ook behoefte aan tijd voor zichzelf blijkbaar. Hij is vriendelijk en makkelijk, en hoewel hij graag zijn zin heeft, is hij dol op aandacht. Hij legt zich snel bij dingen neer; als hij iets niet mag van mama Orpa probeert hij het niet nog eens. Hij zit qua karakter echt tussen zijn beide broertjes in.

Ykeltje is de lolbroek van het stel. Zodra hij wakker is gaat dat staartje al en hij lijkt voortdurend rond te lopen met een dikke grijns op zijn koppie. Hij vindt alles leuk en iedereen aardig, en hij is nergens bang voor. Die oogjes stralen de hele dag en hij steekt overal zijn neus in. Hij is de vriendelijkheid zelve en legt zich ook makkelijk bij dingen neer en is dan probleemloos over te halen tot wat anders. Ykeltje is echt een zieltje zonder zorg!

Leuk dat er zoveel verschil zit in de karakters, dat maakt het makkelijker in de uiteindelijke keuze van de nieuwe baasjes.
Ze hebben wel een overeenkomst: ze zijn allemaal vriendelijk en open en er is niet één drammertje bij. Dat is wel eens anders, maar dit nest heeft echt alleen gezellige pupjes.