De pups van de Eenhoornleijn

In dit digitale dagboek vindt u de beschrijvingen van hoe de pups van de Eenhoornleijn opgroeien tot ze naar hun nieuwe bazen gaan. Voor uitgebreide fotoseries van het jonge spul kunt u op de website kijken. Veel plezier!

23 oktober 2008

Groeien

En dan zijn ze alweer anderhalve week...
De T-dames groeien als kool en hebben inmiddels werknamen gekregen.
Omdat dit het T-nest is, leek ons T-muts en T-Ford wel aardig.
T-muts is de bonte jongedame, T-Ford is de donkere van de twee. Dit jaar is het 100 jaar geleden dat de T-Ford op de markt kwam, en we moesten bij het zien van dit heel donkere pupje aan de legendarische uitspraak van Ford denken: T-Ford is in alle kleuren leverbaar, zolang het maar zwart is.
En zwart is ze!

Doordat de dames maar met twee zijn, krijgen ze alle aandacht van de wereld.
En doordat Isabel een enorm bevlogen moeder is, krijgen ze veel eten en verzorging ook.
Het resultaat is twee speknekjes van pups, die alleen maar slapen, eten en groeien.
Ze gaan zeer gestaag en hadden hun gewichten al op de 7e dag verdubbeld!
En sinds een dag zijn de oogjes ook al open, al zien ze nog niet veel: meer dan het verschil tussen licht en donker kunnen ze niet onderscheiden.
Maar de ontwikkeling gaat razendsnel.
De dames tijgeren al zo goed en zo kwaad als het kan door de werpkist, en ze beginnen al geluidjes te maken ook.
Isabel is nog even bevlogen als een week geleden: ze geniet!
En dat is te zien: dikke, gezonde pups die niets te klagen hebben.
Wat een leventje...

Labels:

12 oktober 2008

Het T-nest is er

Wie de website gevolgd heeft weet dat Isabel in augustus een week bezoek heeft gehad. Haar verloofde, Jilles van Munsalvaesche, kwam logeren.
Jilles is een knappe heer die dol is op dames en erg vriendelijk en voorkomend is.
Als een al jarenlang getrouwd stel hebben Jilles en Isabel schouder aan schouder door de bossen gewandeld, in de tuin verpoosd en binnen op een matje gelegen.
Of al die gezelligheid effect had, dat zouden we na enige tijd leren.

Na een week of zes hebben we toch maar een echo laten maken, want Isabel toonde erg drachtig maar groeide niet zo veel.
Was ze drachtig? En zo ja, van hoeveel dan?

Dat leerden we vanmorgen vroeg. Om iets voor een uur werd de eerste dochter van Jilles en Isabel geboren, een uurtje later kwam nummer twee op de wereld.
Twee prachtige meisjes, en een dolgelukkige Isabel.
Wordt vervolgd uiteraard, want de komende acht weken zullen we het opgroeien van deze kleine baby's volgen!

Labels: