Prikken

Vandaag zijn de pupjes geprikt. Door de dierenarts, wel te verstaan.
Grappig hoe je weer duidelijk ziet hoe verschillend de karakters zijn hierin!
Ysje liet het over zich heen komen en had direct erna weer praatjes, Ykeltje en Yankee Doedel zijn beide stoere mannen die het gewoon lieten gebeuren en Ylandje vond het maar niks.
Ylandje vindt wel meer dingen niks. Hij speelt het altijd klaar in rare situaties te komen, zoals klem onder de verwarming en zo. Dat past niet en hoe hij er komt snap je niet, maar hem lukt het. En dan gillen natuurlijk, terwijl de rest er vol belangstelling omheen staat om te zien wat hij nou weer gedaan heeft.
Als er een kuil is, stapt Ylandje erin, en als je klem kan raken lukt dat alleen Ylandje.
Ylandje speelde het dus ook klaar bijna uit de handen van de dierenarts te glippen, terwijl zijn broers braaf bleven zitten. Hij maakte zich zo druk dat hij er een snelle hartslag van had, terwijl zijn broers het allemaal wel best vonden.
Ylandje is ook degene die hardnekkig blijft proberen slokjes melk te stelen van zijn moeder. Terwijl de rest braaf aan de kant zit omdat Orpa zegt dat het niet mag, probeert hij stiekem toch te drinken. Wat hem natuurlijk op een snauw komt te staan.
Ysje zit dan wijsneuzig te kijken, die wist dat allang en kijkt wel uit.
Toch is zij degene die het meest aan Ylandje hangt: ze zijn altijd samen en de andere twee broertjes ook.
Het is een heerlijk stel pups, en al bijna klaar voor de grote wereld.
De chip hadden ze al en nu de eerste enting ook. En de gezondheidsverklaring hebben ze nu ook alle vier: er was niets op deze grote kinders aan te merken!