De pups van de Eenhoornleijn

In dit digitale dagboek vindt u de beschrijvingen van hoe de pups van de Eenhoornleijn opgroeien tot ze naar hun nieuwe bazen gaan. Voor uitgebreide fotoseries van het jonge spul kunt u op de website kijken. Veel plezier!

11 maart 2005

buitenland (Isa's pups)

Vandaag gaat Sneeuwwitje weg. Ze gaat naar Denemarken! Haar nieuwe bazin Helle heeft meer dan een jaar gewacht op dit hondenmeisje. Ze wilde een dochter van Isabel en van niemand anders. Vanmorgen vroeg zijn ze vertrokken, ze wonen net over de Duitse grens in Denemarken en moeten dus ongeveer 6 uur rijden. Sneeuwwitje gaat Linez heten en lijkt zoveel op haar moeder Isabel dat het bijna griezelig is. Helle zal niet weten wat ze ziet! Maar Helle ziet voorlopig even niets, want de auto krijgt een elektrische storing bij Bremen en moet eerst worden doorgemeten, krijgen we via de mail door van Helles dochter. Dat gaat dus later worden.
Inmiddels is Nelly gearriveerd die heel gewoontjes in Almere woont en haar pup Lutsen Joppe oftewel Bolletje komt halen. Nelly is inmiddels kind aan huis en begint al te dweilen als ze binnenkomt. Dat kunnen we wel gebruiken hier! We drinken gezellig een kop koffie en wachten op nieuws uit Duitsland. De auto, zo meldt Helles dochter, is weer gerepareerd en ze zijn er over een uurtje. En ja hoor, eindelijk mag Helle dan haar pupje in de armen sluiten. Ze heeft zich op dit hondje een jaar lang verheugd en nu is het dan zover. Ze komt binnen, bekijkt Linez en is er stil van. De gelijkenis met Isabel is verbluffend: Helle krijgt een miniatuur-Isabel! Helles man Kim is zeer over het pupje te spreken. Hij is jager en Linez gaat er onmiddellijk met de konijnendumy vandoor die Helle heeft meegebracht. Dat is een zeer aangename verrassing voor hem want dit is hun derde stabij maar de eerste die zo snel en graag wil apporteren! Het is extra feest want het is ook de trouwdag van Helle en Kim, die hiermee dus een heel speciaal kado hebben gekregen.
Later horen we dat Linez bijna de hele rit heeft geslapen en zelfs op de boot niet wakker werd. Inmiddels hebben we pizza laten aanrukken en dan gaat Nelly naar huis met Joppe. Die is onderweg iets ondernemender dan zijn zusje; hij probeert onderweg uit zijn doos te klimmen en het kost was moeite hem te overtuigen dat hij nog niet los in de auto mag zitten. Maar ook hij komt veilig thuis en is al snel gewend. Joppe is Nelly's derde stabij dus zij heeft ervaring genoeg met die Friese dwarskopjes!

10 maart 2005

Leffert Boet (Isa's pups)

Vandaag gaat Leffert naar zijn nieuwe bazen. Leffert Boet gaat hij heten en zijn roepnaam wordt Boet. Hij is even overmoedig als die motorcoureur van weleer met dezelfde naam dus dat is welgekozen. Boets nieuwe bazen houden van hardlopen en crossen in de boosen, op de fiets weliswaar, maar wel lekker door de modder en de prut. En als Boet groot genoeg is mag hij mee! Daar verheugt hij zich waarschijnlijk zeer op, want Boet houdt wel van een lolletje. Bovendien heet hij Boet! Voor wie het niet weet, Boet van Dulmen was een bekende motorcoureur in de jaren zeventig, wiens specialiteit was: rijden in de regen! Om met zo'n naam dan terecht te komen bij mensen die graag crossen in de modder kan maar één ding betekenen: dat komt helemaal goed!

9 maart 2005

Weer drie! (Isa's en Eva's pups)

Vandaag gaan er weer drie, het gaat nu hard!
De eerste is Evert, die heel deftig Lord Tjebbe gaat heten. Hij gaat helemaal naar zuid-Limburg. Evert vindt het allemaal best als hij maar lekker veel eten krijgt. Dat is altijd van groot belang geweest voor deze kleine man, die er alles aan doet om heel snel niet meer klein te zijn!
De volgende is Donkerbontje, die Lieuwe Hessel gaat heten en op Texel gaat wonen. Hessel van Texel, dat klinkt mooi. Hessel mag in de auto en in een mand vol met speelgoed. Hij valt prompt in slaap en wordt pas wakker als de auto voor de boot moet wachten. Alles vindt hij best, deze jongeman. Hij is een gemoedelijk en vriendelijk kereltje en doet een heerlijk tukje in zijn mand vol speelgoed.
's Middags wordt Twee Stippen gehaald door haar nieuwe baasjes Jeroen en Anke. Ze gaat Kim heten en komt in een gezin met twee kleine kinderen. Kim staat haar vrouwtje wel en kan daardoor prima tegen wat drukte; zelf kan ze er ook wat van! Haar baasje Jeroen is van plan haar op te voeden tot een keurig hondenmeisje, iets waar hij zijn handen nog aan vol zal krijgen. Kim mag de kleinste van alle pups zijn, tussen haar oortjes is ze dat niet. Ze is een evenwichtig typje dat zich de kaas niet van het brood laat eten en blijmoedig haar zinnetje probeert door te drijven. Nee, dat komt wel goed met Kim en Jeroen!

8 maart 2005

Lytse Marre (Isa's pups)

De eerste van Isabels kinderen gaat vandaag naar haar nieuwe baas. Het is Twee Links, die Lyste Marre gaat heten, roepnaam Marre. Marre komt bij Angelique, die een man, vier kinderen en een stabij heeft. De man en de kinderen verheugen zich evenzeer op marres komst als Angelique, hond Mickie vindt het allemaal leuk maar krabt zich toch wat achter de oren als blijkt dat dat beest meegaat! Het zal wel een weekje duren voor Mickie over deze schok heen is, maar als ze eenmaal aan elkaar gewend zijn, zullen ze ongetwijfeld dikke maatjes worden. Aan Marre zal het niet liggen, die vindt alles leuk en gezellig en is zich er totaal niet van bewust dat ze als een indringster zal worden beschouwd. Het zal vanzelf wel wennen als Mickie zich realiseert dat ze geen vijand maar een bondgenote heeft gekregen.

7 maart 2005

Kootje (Eva's pups)

Kootje is de volgende die vertrekt. Hij wordt opgehaald door Lenie René en zoon Yorick. Hoe Kootje ging heten was lange tijd onderwerp van discussie binnen de familie maar uiteindelijk is besloten dat hij Kastor Lex gaat heten en dat Lex zijn roepnaam wordt. Kootje vindt het allemaal best. Hij is nog steeds een rustig ventje dat het allemaal best vindt zolang hij maar regelmatig van eten wordt voorzien en als hij maar veel geknuffeld wordt vindt hij het allemaal prima. Lex, zoals hij nu dus heet, heeft wel graag zijn zin en daarom is hij prima op zijn plaats in Utrecht, waar Lenie de zaken met consequente hand regeert. Lenie heeft een aantal oppaskinderen waar Lex zich mee kan amuseren en er is ook een hond in de buurt waar regelmatig mee gewandeld wordt. Bijke heet die hond en ze is een echte stabij, dus dat is gezellig en bekend voor Lex.

5 maart 2005

de grote uittocht (Eva's pups)

Door de sneeuw was de chipper later dan gebruikelijk en nu is de grote uittocht dan ook meteen begonnen. Als eerste gaat Witje, die Kora gaat heten. Het is voor de nieuwe baasjes een etra speciale dag want Karin, Kora's nieuwe baasje, is vandaag jarig! Kora weet het niet, maar ze is echt een kadootje! Karin is dolblij met haar nieuwe pupje. Gertjan mag rijden en Kora mag in een doosje voorin bij Karin. Ze rolt zich direct op en gaat een tukje doen. Wat een braaf meisje!
De volgende gaat een uurtje later, Drie Stippen. Zij heet voortaan Kinge Sypke. Tot onze grote schrik blijkt zij haar chip kwijt te zijn. Daar volgen wat telefoontjes op en gelukkig mag Kinge Sypke wel mee met Wilbert en Yvon. Er zal over een paar weken iemand uit hun eigen regio komen om een nieuwe chip te plaatsen. Ook Kinge Sypke gaat vrolijk mee. Eva en Isabel merken intussen nauwelijks dat er pups verdwijnen. Er zijn er ook zoveel dat het eigenlijk niet eens opvalt.
Aan het einde van de middag komen de baasjes van Prins Kees, die als Kees de Prins door het leven zal gaan. Hij mag mee in die heel mooie beschilderde auto van de Stichting Regenboogboom en gaat in Soest wonen. Kees is uiteraard niet onder de indruk. Prinsjes zijn gewend aan een bijzondere behandeling tenslotte.
De volgende morgen komt in alle vroegte de familie Willekes van kennel fan 't Romme Fjild om Halfje te halen. Halfje gaat Klaske Famke heten en ze blijft in Friesland. Het is de bedoeling dat ze later als ze groot is ook pups zal krijgen en ze wordt vast net zo'n nonchalante moeder als haar eigen moeder Eva!

chippen (Isa's en Eva's pups)

De chipper zou al eerder komen maar ze was helemaal ingesneeuwd, dus ze moest het bezoek uitstellen. Maar vanmorgen was het dan zover! Om negen uur had ze zich een weg door de sneeuw weten te banen en konden alle jongelui van een chip, of liever zoals het officieel heet een transponder, worden voorzien.
De nesten moesten ervoor worden gescheiden, dus er ging tijdelijk een hekje in de ren om de dames en heren uit elkaar te houden. Dat was direct aanleiding voor dikke pret, want een hekje wil zeggen dat je daar doorheen naar mekaar kan gaan zitten keffen en je kan er ook je poot doorheen steken om naar de buren te meppen. Het gevolg was dat de conversatie wat moeilijk werd, vooral omdat de moeders niet bij dit emotionele gebeuren aanwezig mochten zijn. Als er namelijk een pup zou piepen door de prik van de chipnaald, kan ze daardoor besluiten de boosdoener, de chipper dus, aan te vallen en dat is niet de bedoeling. De moeders moesten dus, zeer tot hun ongenoegen, in de keuken wachten tot het allemaal achter de rug was. Daar protesteerden ze tegen en de pups gaven enthousiast antwoord op het commentaar van hun moeders. Voeg dat bij het gekef door het hekje heen en de chaos was compleet. Gelukkig zijn chippers wel wat gewend en zo kwamen dus eerst de heren en daarna de dames van Eva aan de beurt. Die verdroegen de prik allemaal manhaftig op Floddertje na, die ook hiervan weer luid moest protesteren.
Daarna waren de heren en de dames van Isabel aan de beurt en ook zij waren zeer koelbloedig. Het was eigenlijk zo gebeurd en hoewel sommige pups erg in hun nek moesten krabben van dat vreemde gevoel van zo'n dikke prik, gaven ze verder geen kik en gingen ze gewoon door met spelen.
Dat hebben we dus weer achter de rug. Nu kunnen de jongelui dus langzaamaan allemaal naar hun nieuwe baasjes, maar daarover de volgende keer.