De pups van de Eenhoornleijn

In dit digitale dagboek vindt u de beschrijvingen van hoe de pups van de Eenhoornleijn opgroeien tot ze naar hun nieuwe bazen gaan. Voor uitgebreide fotoseries van het jonge spul kunt u op de website kijken. Veel plezier!

13 augustus 2009

Op reis!

De pups worden groter en sterker en kunnen steeds meer aan. Nog steeds maar weinig natuurlijk, maar toch...
We krijgen veel bezoek van allerlei mensen: mensen die een pupje krijgen, mensen die ze alleen willen zien, en ook mensen die gewoon op bezoek komen en de pups als leuk extraatje zien.
Dineke uit Rijs is al twee keer geweest. Dineke en haar familie staan op de wachtlijst voor een wetterhoun, maar ze wonen vlakbij en dus grijpt Dineke haar kans: lekker met puppies knuffelen, wat is nou een leukere vakantiebesteding?
Vandaag vonden we het tijd voor een tweede bezoek bij de dierenarts, maar dit keer in de praktijk zelf. Vier aan vier werden de pups in de Doggyride gezet en zo gingen we naar de praktijk. Daar werden de pus uitgebreid geknuffeld en hebben we ze meteen op de grote weegschaal gezet. Uiteraard kregen ze daar allemaal weer een koekje voor en zo hebben ze een eerste positieve ervaring bij de dierenarts, inclusief allerlei gekke luchtjes.

Eigenlijk was er geen enkele pup die het echt griezelig vond: het was wel even vreemd in de praktijk, maar het wende snel. Rinne Roos ging ook mee, want die vond toch wel dat je alles goed in de gaten moet houden!
Rinne Roos vindt de dierenarts sowieso geweldig: het is er leuk, iedereen vindt haar aardig en je krijgt er altijd koekjes! Wat wil je nog meer, nietwaar? Rinne Roos past bovendien erg goed op de pupjes, en vond het dus erg belangrijk dat het allemaal goed ging. Ze hield dus goed in de gaten dat het allemaal goed ging in de Doggyride en op de weegschaal.
De pups zelf vonden de Doggyride erg interessant: aan alle kanten ramen! Ze verdrongen elkaar dan ook om maar goed uitzicht te hebben: er was onderweg van alles te zien, te horen en te ruiken. Op de terugweg waren de jongelui aanzienlijk rustiger: een rit in de Doggyride, dan bij de dierenarts en dan weer terug; de meeste pups sliepen heerlijk.

De dames en heren hadden respectabele gewichten: tussen de 4,3 en de 5,2 kilo! De dierenarts was dan ook gepast onder de indruk van hun prima conditie.
Orpa was wel weer blij dat haar kinderen weer thuis waren.
Maar niet voor al te lang natuurlijk: morgen gaan de eerste drie kinders naar hun nieuwe baasjes.

Labels:

3 augustus 2009

Prikken

Er wordt heel wat afgeprikt bij pupjes.
Zo kwam vandaag de dierenarts langs, om de dames en heren te controleren en te bekijken of alles in orde was.
Eerst de heren en dan de dames, en ze werden allemaal van top tot teen bekeken, in de oortjes, in het bekje, de vacht werd gecontroleerd op beestjes (alleen zand, maar wel véél zand, ben ik bang), en de hartjes werden beluisterd.
Als alles goed was werd dat netjes in het boekje gezet en werd de eerste echte injectie gegeven. Er was geen enkel pupje dat protesteerde, iets dat wat zegt over de dierenarts natuurlijk, maar ook over de pups: het zijn stoere en blije hondjes.
De dierenarts was zeer te spreken over hun vrije karaktertjes en heeft gelukkig bij geen enkel pupje problemen kunnen ontdekken.
Alle dames en heren zijn gezond bevonden.

Op naar de volgende stap!

Labels:

1 augustus 2009

Melk

De pups krijgen al een aardige tijd vast voedsel, maar dat weerhoudt Orpa natuurlijk niet van het geven van melk. Melk is goed voor elk, en zeker voor mijn kinders, lijkt ze te denken.
En ja, melk van moeder is natuurlijk prima voeding voor de pups.
Toch moet er langzaam aan afgebouwd worden. Orpa gaat tenslotte straks niet met haar kinderen mee verhuizen, ze moeten zelfstandig gaan leven en eten.
Maar zelfstandig is makkelijker gezegd dan gedaan: Orpa heeft melk voor tien!
Pups spenen klinkt leuk, maar zolang de moeder niet meewerkt en gewoon melk blijft geven hebben we een klein probleem.
Orpa krijgt dus wat minder extra eten, maar dat helpt niet.
De pups eten vast voedsel en ze drinken melk. En omdat ze vast voedsel eten, drinken ze minder. En daardoor drinken ze niet volledig uit, en daardoor krijgt Orpa weer last van stuwing, want haar melk vermindert nog niet erg.
Dat is een lastig probleem, want als de melk er niet goed uit gedronken wordt, kan dat ontstekingen geven.
Maar ja, stuwing is niet fijn en dus wil Orpa niet dat de pups drinken, maar de melk blijft stromen.
En daarom moet Orpa dus driemaal daags verplicht melk geven aan haar kinderen. Dat doet ze met enig gemopper, maar als ze eenmaal drinken lucht het ook wel weer op.

En sinds twee dagen blijft ze daarna in de ren.
De kinderen moeten namelijk ook opgevoed worden en dat doet Orpa nu dus ook. Ze heeft ze nu zover dat ze om haar heen spelen zonder voortdurend richting de melkbar te gaan, en daarmee is ze zo tevreden dat ze nu de hele dag speeltjes en lekkere dingen achter ze aan loopt te brengen. Die wil ze dan weer in de ren brengen en dan moeten de kinderen dus weer braaf om haar benen spelen zonder lastig te zijn.
Orpa neemt de opvoeding erg serieus!
Maar de jongelui gaan vooruit: ze spelen lief en als de ren openstaat gaan ze er niet uit, want dat mag niet van mama.
Streng maar rechtvaardig, onze Orpa. Want alle brave kinderen krijgen kleine likjes over hun neus. Ja, ze is een geweldige moeder!

Labels: