Een druk leven

Als pup zijnde is het leven reuze druk.
Zo werd er onlangs naar de dierenarts gegaan in de buggy. Zo maak je als pup nog eens wat mee van het verkeer, je ziet auto's en fietsers en gelukkig ging mama orpa ook mee.
Die liep zelf, dat wel.
Bij de dierenarts werden de entboekjes aangevuld, want de prik was al gegeven, maar de gewichten stond er nog niet bij.
Daarvoor moesten de jongelui dus daarheen. Wat met die dikke billen zakten ze bijna door de gewone weegschaal en ze waren er ook veel te groot voor geworden!
De dierenarts heeft gelukkig een heel grote weegplaat, daar pas je als puppekind wel op.
De gewichten waren indrukwekkend!
Ver boven gemiddeld waren de jongelui, wat natuurlijk te danken is aan de uitstekende eetlust en de heerlijke melk van mama Orpa.

Bij thuiskomst wisten alle pups zelf al de uitgang van de buggy te vinden. Behalve natuurlijk Ylandje, die aan de verkeerde kant driftig door het gaas probeerde te komen!
Ylandje is 's avonds ook altijd als laatste binnen, domweg omdat hij afgeleid is door dingen in de tuin. Of omdat ie in een kuil valt. Of verdwaalt.
Yankee en Ykeltje plagen hem ook, dat moet gezegd. Lekker met z'n tweetjes boven op hem springen bijvoorbeeld, of allebei aan een kant aan zijn oren trekken.
Ylandje speelt daarom liever met zijn zusje Ysje. Dat is een lief meisje, dat soms wel heel baldadig is, maar tenminste niet aan oren trekt.
Als het mensenkinderen waren zouden Yankee en Ykeltje altijd vol builen zitten en uit bomen vallen, en Ylandje zat vast liever binnen, met lego of een boek.
En Ysje speelde dan theevisite. Hoewel ze ook best houdt van heel hard rondjes hollen en gek doen, hoor, heus wel. Maar ze is wel een echt meisje! :)