chippen (Isa's en Eva's pups)

De chipper zou al eerder komen maar ze was helemaal ingesneeuwd, dus ze moest het bezoek uitstellen. Maar vanmorgen was het dan zover! Om negen uur had ze zich een weg door de sneeuw weten te banen en konden alle jongelui van een chip, of liever zoals het officieel heet een transponder, worden voorzien.
De nesten moesten ervoor worden gescheiden, dus er ging tijdelijk een hekje in de ren om de dames en heren uit elkaar te houden. Dat was direct aanleiding voor dikke pret, want een hekje wil zeggen dat je daar doorheen naar mekaar kan gaan zitten keffen en je kan er ook je poot doorheen steken om naar de buren te meppen. Het gevolg was dat de conversatie wat moeilijk werd, vooral omdat de moeders niet bij dit emotionele gebeuren aanwezig mochten zijn. Als er namelijk een pup zou piepen door de prik van de chipnaald, kan ze daardoor besluiten de boosdoener, de chipper dus, aan te vallen en dat is niet de bedoeling. De moeders moesten dus, zeer tot hun ongenoegen, in de keuken wachten tot het allemaal achter de rug was. Daar protesteerden ze tegen en de pups gaven enthousiast antwoord op het commentaar van hun moeders. Voeg dat bij het gekef door het hekje heen en de chaos was compleet. Gelukkig zijn chippers wel wat gewend en zo kwamen dus eerst de heren en daarna de dames van Eva aan de beurt. Die verdroegen de prik allemaal manhaftig op Floddertje na, die ook hiervan weer luid moest protesteren.
Daarna waren de heren en de dames van Isabel aan de beurt en ook zij waren zeer koelbloedig. Het was eigenlijk zo gebeurd en hoewel sommige pups erg in hun nek moesten krabben van dat vreemde gevoel van zo'n dikke prik, gaven ze verder geen kik en gingen ze gewoon door met spelen.
Dat hebben we dus weer achter de rug. Nu kunnen de jongelui dus langzaamaan allemaal naar hun nieuwe baasjes, maar daarover de volgende keer.