Djoeke

Eindelijk is dan het ijs gebroken, Djoeke liep gisteren spontaan de puppen crèche in en liet alle aandacht van de kindertjes heerlijk over zich heen komen. Ze ging er uitgebreid bij liggen waarbij de kleintjes  over haar heen liepen, ze verdroeg alles van ze! Eindelijk is ze van haar angst af dat pupjes niet eng zijn, ze ruiken ook een beetje anders nu ze gewoon vlees te eten krijgen. Djoeke is dus niet meer bij ze weg te slaan. Als het weer het toelaat gaan de pups naar buiten en dat is ook weer een feestje. Maar het blijft toch veiliger om even naar binnen te rennen en daar te plassen…

De pups bereiken een voor een de 3 kilo grens dus kleine dikkertjes zijn het geworden, die dikkertjes lopen regelmatig even door het hele huis achter Wycca en Djoeke aan. Er is zelfs al kennis gemaakt met de grote Ischa, die het maar helemaal niks vind dat kleine springende grut om zich heen. Dus een paar keer grommen en kijkend met zijn grote donkerbruine ogen en de kleintjes blijven op heilige aftand al blijven ze wel nieuwsgierig naar die grote wollige vent. De speelmomenten na het eten worden al iets langer waarna ze bijna tegelijk weer in slaap vallen, even rust voor ons. De pups krijgen een aantal vleesmaaltijden per dag, gezellig tegelijk uit eigen bakjes en Wycca voedt zo nu en dan nog wat bij, de rollen zijn dus nu omgedraaid. Het zijn stuk voor stuk hele vrolijke gezonde pupjes.

En toen vielen we met z’n allen uit het nest…

Afgelopen nacht ineens veel gepiep en geschuifel  in het donker,  toch maar even  polshoogte nemen in de keuken en jawel hoor, Wycca zat haar kinders te voeden buiten het kraambed, op de grond. Ze wilden allemaal zo graag drinken dat ze over de rand gekieperd zijn….. gelukkig zijn ze  van elastiek. Na het voeden breekt tegenwoordig een speelkwartiertje aan waarin ze elkaar opzoeken,  blaffen en grommen waarbij Wycca heel snel ter plekke is om orde op zaken te stellen en ter plekke even over de pup heen gaat staan, en stil is het kind weer…  Er wordt flink aan elkaars haren en oren getrokken  en omver lopen van je broertje of zusje moet gewoon kunnen.  De pups kennen nog geen pijn maar door elkaar in de oren te bijten met hun scherpe tandjes, merken ze ineens dat pijn ook bestaat, alleen, de ander snapt echt  niet waarom je nou ineens zo hard staat te gillen….. De tandjes komen dus zo zoetjes aan door en daar is Wycca ook minder gelukkig mee, ze maakt de periodes om te voeden dan ook steeds ietsje korter;  de periode van afspenen is aangebroken. Dit betekend dat we de jongelui vanaf nu bij gaan voeden met tartaar en vlees.  De pups herkenden het vlees direct als voedsel en aten het zonder aarzelen lekker op, we stonden echt versteld. Waar we ook van stonden te kijken is de reflex van de pups om buiten het nest  te plassen en wel op de krant, de eerste stap naar zindelijkheid. Maar geen illusie, echt zindelijk worden ze pas na heel veel geduld met de nieuwe baasjes…..

Kleine pasjes, oogjes open, ....

Oogjes en oortjes open en de eerste wandelingetjes door de werpkist….feest!

De pupjes hebben in 1 week tijd een hele grote sprong in hun ontwikkeling meegemaakt. De oogjes zijn nu al enkele dagen open maar ze hebben nog geen idee waar ze naar kijken, de kopjes zijn net even te zwaar om goed te kunnen focussen en vandaag, vrijdag, de ontdekking dat er geluiden zijn……vol verbazing proberen ze te bedenken waar dat nou allemaal zomaar vandaan komt. Ook het stemgeluid gaat omhoog, het lijkt af en toe op wat blafoefeningetjes en dat horen ze nu van elkaar. En het is zo leuk om dan allemaal tegelijk heel veel herrie te gaan maken, misschien hoort iemand dat dan wel. Een paar dappere pupjes maken al kleine wandelingetjes door de bak maar de oriëntatie is nog wat lastig waardoor ze ineens ook helemaal de weg kwijt kunnen zijn en gaan zitten schreeuwen om de rest van de club. Wycca laat zich niet zo snel van de wijs brengen en laat ze eerst even pruttelen voor ze gaat kijken of er echt ‘brand’ is. Ze doet het heel zachtjes want de pups hoeven haar maar te ruiken of alles is wakker en in staat van paraatheid om te gaan drinken en Wycca vind dat ze zelf wel kan bepalen wanneer dat nodig is…. Wycca herstelt super snel van haar bevalling waardoor haar figuur al weer als voor haar dikke buik is, ook geen vloeiingen meer  en dat is een heel goed teken voor deze gezonde meid. Voeding is er genoeg bij Wycca en ze eet als een dokwerker om dat allemaal aan te blijven vullen. Ook de wandelingen worden al veel langer zodat haar conditie weer goed op peil komt.

De natuur en Speertje

Vanochtend heel vroeg is Speertje overleden. Hij was amper  12 dagen oud en had nog net niet zijn oogjes en oortjes open. In de middag van 5 augustus zagen we dat het niet goed ging met Speertje,  we hebben hem, samen met Wycca, alle warme zorg met veel liefde gegeven.  Als een goede moeder bleef Wycca bij haar pup in de buurt, maar de natuur is sterk. We vermoeden bij Speertje een aanlegfoutje in zijn lijfje waardoor verder leven niet mogelijk was op het moment dat er weer een grote verandering in zijn lijfje plaats zou gaan vinden. Speertje heeft een bijzonder plekje in onze  tuin gekregen.  Dag mooi mannetje.

Alle andere puppen-kinderen groeien intussen geweldig door  waarbij al enkele dagen te zien is dat de hoofdjes groeien en daardoor de oortjes naar voren vallen, bijna klaar om open te gaan. Vandaag, maandag is te zien dat de oogjes heel voorzichtig open gaan, er zijn al een paar nieuwsgierig kierende blauwe oogjes te zien. De eerste onzekere stapjes worden voorzichtig en heel enthousiast gedaan zodra Wycca in de buurt is om het grut te laten drinken, maar omdat de oogjes eigenlijk nog dicht zijn gaat dat hoteldebotel over elkaar heen om maar zo snel mogelijk het beste plekje te pakken te krijgen en die laten ze niet meer los…..

De eerste week

De pups zijn nu een week oud en ze groeien als kleine kooltjes. Met z’n allen in een keer wakker worden en dan tegelijk willen drinken, tja dat is dringen geblazen en dan ook nog als je persé op dat ene plekje wil liggen, want voorkeur hebben ze al overduidelijk. Dan moet je toch wel even laten horen dat je het er niet mee eens bent en dat doen de kleintjes dan ook vol overgave…Het is bijzonder om het verschil in geluid van de pups  te horen; dat de pups echt kunnen jengelen,  tevreden  liggen kreunen als ze drinken, hartverscheurend piepen omdat ze hun moeder ineens helemaal kwijt zijn, ook weer jengelen omdat er een ander op het favoriete drinkplekje ligt, maar ja, die oortjes zijn nog niet open.  De oortjes worden wat langer en er komen ineens haartjes op de punten (dag 6) Het is de voorbereiding op het open gaan van de oortjes over enkele dagen. Mooi om te ontdekken dat moeder natuur als eerste heeft gezorgd voor perfect werkende neusjes zodat ze kunnen drinken en groter worden op het moment dat ze geboren worden. Nu ze goed in gewicht aan komen zijn ze bijna klaar voor de volgende stap; oortjes en oogjes open, dat gaat de komende dagen gebeuren. Wycca heeft behoefte om haar benen wat vaker te strekken en blijft ook langer van het nest, wel kijkt en snuffelt ze heel regelmatig of haar kindertjes nog lekker slapen en gaat dan de tuin weer in om te graven en nog eens graven, veel rondrennen en blaffen naar alles wat maar beweegt. Zo ken ik Wycca nog niet, ze is anders zo relaxed maar de hormonen en haar kinders hebben haar nog flink in de greep. Het is ook opvallend dat ruim 3 weken voor de bevalling haar stemgeluid omhoog ging, wat nu nog steeds het geval is. Zo ben je voor ongenode gasten ook duidelijker te horen.