De pups van de Eenhoornleijn

In dit digitale dagboek vindt u de beschrijvingen van hoe de pups van de Eenhoornleijn opgroeien tot ze naar hun nieuwe bazen gaan. Voor uitgebreide fotoseries van het jonge spul kunt u op de website kijken. Veel plezier!

13 augustus 2009

Op reis!

De pups worden groter en sterker en kunnen steeds meer aan. Nog steeds maar weinig natuurlijk, maar toch...
We krijgen veel bezoek van allerlei mensen: mensen die een pupje krijgen, mensen die ze alleen willen zien, en ook mensen die gewoon op bezoek komen en de pups als leuk extraatje zien.
Dineke uit Rijs is al twee keer geweest. Dineke en haar familie staan op de wachtlijst voor een wetterhoun, maar ze wonen vlakbij en dus grijpt Dineke haar kans: lekker met puppies knuffelen, wat is nou een leukere vakantiebesteding?
Vandaag vonden we het tijd voor een tweede bezoek bij de dierenarts, maar dit keer in de praktijk zelf. Vier aan vier werden de pups in de Doggyride gezet en zo gingen we naar de praktijk. Daar werden de pus uitgebreid geknuffeld en hebben we ze meteen op de grote weegschaal gezet. Uiteraard kregen ze daar allemaal weer een koekje voor en zo hebben ze een eerste positieve ervaring bij de dierenarts, inclusief allerlei gekke luchtjes.

Eigenlijk was er geen enkele pup die het echt griezelig vond: het was wel even vreemd in de praktijk, maar het wende snel. Rinne Roos ging ook mee, want die vond toch wel dat je alles goed in de gaten moet houden!
Rinne Roos vindt de dierenarts sowieso geweldig: het is er leuk, iedereen vindt haar aardig en je krijgt er altijd koekjes! Wat wil je nog meer, nietwaar? Rinne Roos past bovendien erg goed op de pupjes, en vond het dus erg belangrijk dat het allemaal goed ging. Ze hield dus goed in de gaten dat het allemaal goed ging in de Doggyride en op de weegschaal.
De pups zelf vonden de Doggyride erg interessant: aan alle kanten ramen! Ze verdrongen elkaar dan ook om maar goed uitzicht te hebben: er was onderweg van alles te zien, te horen en te ruiken. Op de terugweg waren de jongelui aanzienlijk rustiger: een rit in de Doggyride, dan bij de dierenarts en dan weer terug; de meeste pups sliepen heerlijk.

De dames en heren hadden respectabele gewichten: tussen de 4,3 en de 5,2 kilo! De dierenarts was dan ook gepast onder de indruk van hun prima conditie.
Orpa was wel weer blij dat haar kinderen weer thuis waren.
Maar niet voor al te lang natuurlijk: morgen gaan de eerste drie kinders naar hun nieuwe baasjes.

Labels: