Buiten

Omdat het koud en nat is, zijn deze pups veel minder buiten geweest dan meestal gebruikelijk is voor onze pups.
Maar toch grijpen we elke kans aan ze even in de tuin te laten.
Rinne Roos vindt dat feest. Zij is de vaste oppas en leert de meisjes van alles.
Niet alleen maar goede dingen trouwens.

Zo scheen vanmiddag de zon en mocht het hele spul weer naar buiten. Rinne Roos stond al te wachten bij de deur, en ging de dames voor. Ze heeft een voorkeur voor de tuin opzij van het huis, want daar is (nog) een berg en dat is leuk.
Je kunt de berg op en er ook weer af, en dat moet iedereen dus, vindt Rinne Roos.
De dames hupsen gehoorzaam achter haar aan en beklimmen de berg. Dat wisselen ze dan af met een rondje tuin, als de oppas dat tenminste goed vindt. Want als die het niet goedvindt, worden ze meteen teruggehaald.
Uiteraard kijken we regelmatig of alles nog goed gaat, en zo was het vanmiddag opeens wel erg rustig buiten. Wat spookten ze uit?

Dat ontdekte ik al snel: Rinne Roos had besloten dat je met dit weer best nog wat kon planten. Er is geen vorst hier momenteel, dus dingen die in potten staan kunnen daar best uit en in de grond.
Ze had dus een kuil gegraven, opgepotte buxusjes gepakt, die uit hun potjes gehaald en in de kuil gelegd. De pups vonden het geweldig en hielpen dapper mee.
Toen ik ontdekte wat ze aan het doen waren, hadden ze al drie buxusjes geplant...

De dames zijn toen maar onder begeleiding van een wat schuldig kijkende Rinne Roos naar het grasveld gegaan, waar ze de ergste modder weer kwijtraakten.
In elk geval kunnen ze prima graven, voor die les zijn ze beide met lof geslaagd!

Stemmen

Vandaag kwam de pianostemmer.
Die komt twee keer per jaar en als hij komt en er zijn pups, vindt hij dat helemaal geweldig, want hij is dol op dieren.
De dames werden dus enthousiast begroet, en vervolgens gingen ze op hun gemak zitten kijken wat die meneer allemaal deed.
En dat was nogal wat.
Eerst haalden wij de dingen weg die op de piano stonden. Daarna klapte de stemmer de bovenkant van de piano open en daarna haalde hij de klep aan de voorkant weg.
De pups vonden het machtig interessant.
Toen speelde de stemmer een stukje. Dat was ook leuk.
En toen ging hij stemmen. Eerst was het nog wel leuk, maar als snel gebeurde er iets grappigs: bepaalde tonen hadden blijkbaar een frequentie die de pups niet kenden of iets vreemds met ze deden, want met name in de hoge registers had Tessel opeens de onbedwingbare drang mee te zingen.
Ze zat rechtop achter het hekje, tuitte haar lipjes en zong keurig mee.
De stemmer kreeg er bijna de slappe lach van en ging enigszins uitproberen bij welke tonen het precies gebeurde. Dat bleek wel wat willekeurig te zijn, maar het waren wel aldoor de hoge registers.
Bij enkele toetsen die werden aangeslagen, viel ze ogenblikkelijk in met haar kleine-meisjes-stemmetje: Oewoewoewoe....!!

Maar stemmen duurt ongeveer een uur en na verloop van tijd werden de dames moe.
En toen de piano gestemd was, waren ze er helemaal aan gewend en waren ze allebei in slaap gevallen.