De uittocht is begonnen....

19 september

Zaterdag was een drukke dag voor allemaal, voor ons maar ook voor de pups. ’s Avonds waren  de pupjes toch enigszins onrustig; in de ren was het toch ineens veel rustiger zonder 3 zussen en 1 broer. Gisteren, dinsdag is ons laatste teefje  Luna/Sinne naar haar nieuwe baasjes gegaan en daar is ze al helemaal thuis en gelukkig zoals we kunnen lezen op haar eigen blog!  Het is zoveel stiller geworden, maar gelukkig hoeven we  niet in een keer alles te missen want  er zijn nog 3 puppen-knullen die een paar dagen langer bij ons blijven; Blesje, Joep en Eilandje. Zodra het kan maken  we de hekjes van de ren open en kunnen de kleintjes het hele huis al spelend door met Djoeke en Wycca. Als ze nodig moeten plassen of poepen rennen ze gezamenlijk naar de achterdeur en laten we ze eruit, wat een zindelijkheid! En helemaal zelf aangeleerd, knap werk mannen! Zo af en toe voedt Wycca haar kinderen nog maar het zijn de laatste restjes, haar buikje wordt al weer mooi slank. Wat Wycca zelf niet meer aan voeding heeft geeft ze op een andere manier aan haar pups, zoals afgelopen week toen het nieuwe baasje van Luna/Sinne 3 grote kauwbotjes meenam voor de grote honden; Wycca heeft ze stuk voor stuk van tafel gehaald en bij de kleintjes in het nest gelegd,  een zorgzamer  moeder kun je je als pup niet wensen. Het goede nieuws is ook dat Wycca sinds een week weer terug op aarde is, de hormonen hebben haar niet meer in de greep waardoor ze weer uitbundig met Djoeke kan spelen en samen heel hard rennen, ze begroet bekenden weer op de voor haar zo enthousiaste manier en ze loopt weer met haar knuffels… Vrijdag en zaterdag dus de grote uittocht en dan is het stil, heel stil…

Bijna uitvliegen....

13 september

De kleintjes zijn bijna zover om uit te vliegen. Ze krijgen steeds meer belangstelling voor de buitenwereld, vinden het geweldig dat ze het hele huis in beslag kunnen nemen na het laatste avondmaaltje samen met Wycca en Djoeke. Het is dan ook altijd feest met alle honden over en door elkaar, veel geblaf en veel  rennen met speelgoed of een sok van ons  in hun bekjes. De chipper is langs geweest dus nu kan er niet een meer echt verdwalen. De groei zit er ook goed in: de 5 kilo grens is voor een groot aantal pups al bereikt, ze zijn blij en tevreden, spelen veel in de tuin tot ze van vermoeidheid in slaap vallen. En slapen doen ze nog heel veel, daar groeien ze ook van.  Leuk om te zien is dat de pups toe zijn aan meer willen leren, soms houden ze het kopje scheef, zo van: wat bedoel je, wat mag ik doen. Ze gaan op onderzoek uit, willen alles ruiken, overal in bijten, alles onderzoeken. Komende zaterdag gaan er al 4 pupjes het huis uit, de wijde wereld in samen met hun nieuwe baasjes mee en dat wordt heel spannend……..en wij zullen ze missen maar met veel plezier terug denken aan een heel bijzondere periode.

Eerste prikjes en nog meer ontdekken…

Als het hekje van de ren van de keuken open gaat dan staan Blesje, Joep, Dubbeltje en Spotje altijd vooraan om als eerste de buitenwereld verder te gaan verkennen. Luna is er dan als de kippen bij en ook de anderen volgen dan heel snel, binnen 1 minuut staan ze allemaal in de keuken en rennen het hele huis door.  Met hun volle bolle lijfjes rennen ze kwispelend, en hollend  achter Djoeke aan want die vind het prachtig en daagt ze zelfs uit, zakt door haar voorpootjes en is dan met haar kop op de zelfde hoogte zodat ze over haar heen kunnen rollebollen. Zelfs Wycca speelt steeds vaker even met ze maar ja, ze blijft wel moeder. De pups willen nog wel drinken maar Wycca wijst ze resoluut af, ze gaat demonstratief bij ze zitten en gromt als pups willen drinken, zo gaat dat en de pups accepteren dat dan ook. De natuur heeft ook dat goed geregeld. De pups krijgen van Wycca wat eten uit haar eigen bakje ;  ze neemt dan een hap vol in haar bek en legt het voor de pups neer. De pupjes hebben zelfs al een stukje kippennek opgepeuzeld, dat kwam omdat Wycca dit voor haar kinderen had neergelegd… Zij bepaald dus nu dat ze zover zijn om het ‘grotere knaagwerk’ te gaan proberen.

Gisteren is de dierenarts langs geweest om de hele club de 1ste vaccinatie te geven en te bekijken of ze gezond zijn;  nou allemaal geslaagd! Dubbeltje vond de dierenarts wel leuk maar het prikje niet zo geweldig, Eilandje vond het ook maar niks en zelfs een beetje eng, maar hun broers en zussen waren heel stoer en gaven geen krimp.

Ieniemienie hondjes

De pupjes beginnen zich steeds meer als echte hondjes te gedragen, wat in het kort inhoudt dat ze alles en iedereen leuk vinden die ze tegen komen, ze zijn blij en ongecompliceerd. Ze stoeien en dollen met elkaar dus af en toe wordt er heel hard gegild als er eentje in het oor gebeten wordt en gegromd als ze elkaar in zitten te pesten en geblaft en vooral veel plezier gemaakt, het zijn net kinderen! Opvallend is dat de pups niet bang zijn voor nieuwe geluiden, de stofzuiger is een gek ding wat voorbij komt, de wasmachine en vaatwasser horen er gewoon bij, vogeltjes, buitengeluiden en de wind is heel fijn om in rond te rennen en de helicopter die overvloog was weer net iets te veel van het goede, maar ze liepen heel stoer en heel vlug met de staart naar beneden weer het huis in… en er weer uit. Tegenwoordig vinden de jongelui dat ze de ren te klein vinden en staan dan ook luidkeels te blaffen als ze vinden dat de deur van de ren weer open moet…. Dan doen we dus soms ook braaf waarbij ze allemaal in een paar tellen de hele keuken en bijkeuken overgenomen hebben. Dan weer niet terug in de ren maar met z’n allen slapen onder de keukenkast, dus dan zien we alleen nog heel veel  hondenpootjes….