Evert pannenkoek

Evert is een pannenkoek. Een soort grote, ronde pannenkoek met pootjes. Evert heeft altijd honger. Hij is naar zijn oma Eva genoemd omdat hij net zo getekend is maar hij lijkt meer op haar dan alleen aan de buitenkant. Evert houdt namelijk erg van eten, net als oma Eva. Evert heeft het nogal getroffen met zijn moeder, want die is erg zorgzaam en vindt dat de kinderen vooral veel en vaak moeten eten, want daar worden ze groot en sterk van. Evert is een perfect voorbeeld van dat groot en sterk. Hij ligt het liefste languit te slapen en gaat er vanuit dat zijn moeder regelmatig langskomt om hem van voedsel te voorzien. Hij is natuurlijk wel verwend met een moeder als Isabel, want als hij zijn ogen opendoet is ze vrijwel altijd daar waar hij haar verwacht: vlakbij en met een tepel met heerlijke melk binnen bereik. Evert heeft zo'n dikke buik dat hij brokjes eigenlijk flauwekul vindt. Wat moet je nou met brokjes als je moeder Isabel is? Hij komt dan ook vaak als allerlaatste kijken als er eten in een bak wordt gebracht, want Evert heeft een duidelijke voorkeur voor zijn moeder. Dat is veel makkelijker namelijk. Altijd binnen bereik, je hoeft niet te kauwen en als je zo groot en dik bent als Evert kost het ook nauwelijks moeite om als eerste aan de beurt te zijn, want je loopt gewoon rechtdoor en alle broers en zussen die in de weg staan loop je omver. Ja, dat is Evert prima toevertrouwd! Toch moet hij gewoon eten leren eten, want zelfs Isabel zal hem niet levenslang willen blijven voeden. Dat vindt Evert wel een beetje jammer, maar het is niet anders. Dus gedraagt hij zich tegenwoordig bij het eten uit een bak net zoals bij het eten bij zijn moeder: hij loopt gewoon rechtdoor en alles wat er in de weg staat loopt hij omver. Gaat prima en doordat hij groot en zwaar is krijgt hij alweer het meeste. Isabel bekijkt hem tevreden. Hij wordt groot en sterk en dat is de bedoeling. De laatste tijd doet het toch wat meer pijn, dat voeden. Als je ziet hoe rood en gekrast haar buik is, is dat ook nogal logisch. Ze gaat daardoor blijkbaar toch langzaam overwegen de kinderen ooit op kamers te laten gaan. Evert is er al haast klaar voor, vindt hij zelf. Isabel vindt nog van niet, maar dat komt wel. En als Evert dan op kamers woont zal hij het prima naar zijn zin hebben, want dan heeft hij de hele voerbak voor zichzelf alleen. Dat is een mooi vooruitzicht voor iemand als Evert pannenkoek. Nou maar hopen dat hij zijn luie lijf ook zal willen verheffen voor wat hondsere dingen als spelen en wandelen. Dan krijgt ie naast zijn bourgondische karakter vast nog een goed figuur ook.