en dan nu: pap! Eva's pups)

Na een aantal dagen rustig opbouwen met kleine hapjes tartaar blijken de darmpjes van Eva's kinderen het vaste voedsel prima te verdragen. We gaan nu dus een stapje verder: pap.
Als ik in de keuken bezig ben met het pannetje, en de garde weet Eva al precies wat er gaat komen. Ik verdenk haar er sterk van dat ze dit nou juist het leukste vindt aan al die pups: het extra eten! En ja hoor, als ik binnenkom met de "puppybar" en de pap geeft ze een staaltje circuswerk weg: ze loopt op haar achterpoten met me mee! Helaas voor haar mag ze niet mee de ren in. Ik doe de pap in de bak en zet de pups erbij. Nou, daar hebben ze niet veel uitleg voor nodig! Ze vallen aan of ze in dagen niks hebben gehad en het is dus een kwestie van tijd voor ze van top tot teen onder de pap zitten. Pups hebben de gewoonte om achteruit te kruipen als ze op geur iets zoeken en ik moet dan ook meerdere malen de jongelui weer terug bij de bak zetten, maar dan hebben ze het ook door! Je kan pap likken, happen, erin gaan zitten, het van je broer of zus aflikken en verdraaid! het zit ook op de grond! Ze hebben het er maar druk mee. Als de bak min of meer leeg is mag Eva dan eindelijk ook de ren in. Denk nou niet dat ze haar kinderen gaat verzorgen, welnee, ze gaat de bak uitlikken. Dat er onderwijl aldoor pups aan haar tepels gaan hangen neemt ze voor lief, die pap moet eerst allemaal op. De pups gaan van de weeromstuit weer meedoen en klimmen in de bak, maar daar worden ze direct weer uitgewerkt door hun moeder. Ze worden meteen grondig gewassen, ook al geen moederliefde, want ze zijn bedekt met pap en daar gaat het mams om. Na deze enerverende ervaring mogen ze weer naar huis. Eva stapt ook de kist in, want de kinderen zijn nog lang niet schoon! Terwijl ze gezellig met z'n allen aan hun moeder hangen blijft die bezig met hun wasbeurt. Dan, eindelijk, zijn ze schoon genoeg en stapt Eva de kist uit. De pups storten in van vermoeidheid, het was een hele ervaring! Voldoende om ze enige uren in diepe rust te houden. Eva gaat ook voldaan een tukje doen. Het tijdperk van het vaste voedsel is aangebroken. Ze kijkt al uit naar de volgende maaltijd.