de ontdekking van de wereld (Eva's pups)

Eva's pups zijn nu groot genoeg om zelf eens een poging te wagen uit de kist te klauteren. Daarvoor hebben we een afstapje, dat door iedereen glijbaan wordt genoemd. Dat valt wel mee hoor, dat glijden, want de bovenkant heeft een rubberen laag waardoor een beetje beheerste pup er gewoon af kan wandelen. Als ze dat door hebben tenminste. Vandaag hebben we de eerste poging gewaagd en dat was een succes. Vooral voor mij, want ik was het publiek. Het schuifje ging weg en daar was ie dan: de wereld! Al snel kwam de eerste pup eens even kijken waarom er opeens een gat in de wand van de wereld zat.
Het bleek iets te zijn waar je op kan staan en dappere pup deed dat ook meteen. Maar na drie stappen keek pup eens om zich heen en je zag haar denken: Tjeempie!!! Ze draaide zich acuut om en was weer heel snel terug tussen de veilige wanden van de vertrouwde wereld waarbinnen ze geboren was... Andere pups zagen het aan en bedachten dat er blijkbaar iets wás, daar... Het hele gebeuren herhaalde zich vrijwel identiek: drie stappen en dan die verbijsterde blik: wat gróót is het daar!! En hoewel ze allemaal kwamen kijken wilde er niet een uit, veel te groot daarbuiten! Maar de jongelui moesten er toch uit want moeder Eva stond ongeduldig achter het hek, met natuurlijk als enige motivatie dat er een puppybar vol pap stond waar haar kinderen blijkbaar geen belangstelling voor hadden en zij duidelijk wel. Dus de puppenkinderen werden handmatig naar de bak getransporteerd waar zij meteen vergaten dat de wereld groot was en zich volledig concentreerden op de pap, die erg lekker bleek te zijn. Daarna was de wereld nog even groot als eerder en doordat de jongelui al wat groter worden besloten ze zomaar spontaan de boel eens te gaan verkennen. Al snel werd de volgende ontdekking gerapporteerd: er is een hek! Dat was raar. Je kan erdoorheen kijken dus er is niks, maar als je dan doorloopt gaat het toch niet. Al snel werden er broers en zussen bijgeroepen en die vonden het ook maar gek. Staat je moeder daar aan de andere kant en je kan haar aanraken met je neus, maar verder kun je niet! Gelukkig kunnen pups zich niet zo erg lang concentreren dus de aandacht was al snel verslapt en de verkenning ging verder. Ornamentje ontdekte waar de pap uitkwam, wat ook bijster spannend bleek, want het was een hol! Ze likte aan de rand maar de pap zat ook aan de muur en dus rekte ze zich uit, en vervolgens ontdekte ze dat het ook helemaal achterin zat, dus ze zette een pootje in het hol en verdween al likkend half naar binnen.
Uit opwinding gaf ze zelfs een kefje maar dat klonk zo gek dat ze haar hoofd stootte en bijna door het hol werd aangevallen! Dat wekte natuurlijk weer de aandacht van de andere pups die meteen kwamen kijken wat hun zusje daar allemaal deed. Maar het nieuws was er snel weer af want er bleek toch wel voldoende consternatie geweest te zijn voor deze keer. Zelfstandig de bak weer in presteerde maar één van de negen kinderen en enige handhulp was gewenst. Eva mocht toen eindelijk de ren in, wierp een snelle blik op haar kroost en concentreerde zich toen op de belangrijke zaken, namelijk de resten van het eten. Het kon haar kinderen allemaal niks schelen, die waren alle negen allang in dromenland.