buren!

De kinderen van Isabel eten pap. Gisteren was de eerste keer en dat was heel vermoeiend, vandaag begon het al wat te wennen. Na de pap kuierden de dames en heren wat rond en constateerden vol verbazing wat gisteren al door de buren was gezien: er liepen aan de andere kant van het hek nog meer van die kleine zwartwitte beesten rond. Beesten net zoals zij. Er waren er dus meer van hun soort! Kijkend naar deze ontdekkingsreis begint je te begrijpen hoe ruimtereizigers zich zouden moeten voelen als ze op een wildvreemde planeet sporen van mensen tegenkomen. De eerste blikken zijn wat vaag, er loopt daar iets maar er zijn zoveel indrukken dat het niet direct doordringt wat, en dan opeens is er zichtbaar dat besef: Hee! Wie zijn dat? Die zien er net zo uit als wij! Dat is het moment dat de opwinding over deze ontdekking toeslaat. Natuurlijk is de eerste die door het hekje heen staat te neuzen Kleine blauwe, die met de dag rommeliger wordt en daarom is omgedoopt tot Floddertje. Aan Isabels kant komt Schimmeltje dapper kijken wat dat voor een wezen is. Nou heeft Floddertje wel iets buitenaards, ze is even rommelig als anders en heeft uiteraard overal pap zitten. Maar ze is heel voorzichtig en steekt een zwart handje door het hekje. Gastvrijheid heeft zijn grenzen en Schimmeltje deinst achteruit, maar Donkerbontje, die er ook bij is gekomen, gaat er eens rustig voor zitten en lijkt het allemaal wel geinig te vinden. Aan de andere kant staat Humpy naast Floddertje maar zij verliest snel haar aandacht. Die nieuwe buren doen helemaal niks en dan is het voor Humpy al snel niet meer interessant. Humpy weet niet dat de vijf dagen die zij ouder is dan de buren erg veel verschil maken op deze leeftijd. De buren zijn danig onder de indruk van al die buren die zo woest rondhollen en spelen. Daarom mogen Isabels kinderen weer naar huis en naar bed. Humpy was vijf dagen geleden ook zo snel van dingen onder de indruk maar er zijn van die zaken die zomaar onwerkelijk lijken en dit is er een van.