boevenstreken (Eva's pups)

Eva's pups beginnen duidelijk hun eigen karaktertjes te ontwikkelen.
Er zijn lolbroeken, ondernemertjes, kattenkopjes en bescheiden typjes. Neem nou Halfje. Zij heeft energie voor tien. Ruim voor etenstijd is ze al helemaal wakker en klaar voor aktie. Ze probeert of ze uit de werpkist kan komen en als eerste trekt ze zich zover op aan de rand dat ze er inderdaad bijna overheen kukelt. Dat kan natuurlijk niet dus er gaat een plankje op, zeer tot haar ongenoegen. Maar gelukkig is het dan etenstijd en mag ze eruit. Eindelijk! Ze stort zich op de pap en gaat daarna meteen op onderzoek uit. Nestgenoten zijn om aan hun oren te trekken, je grote zus heeft ook melk en die ontdekking kost haar bijna zelf een oor, maar Halfje trekt zich er niks van aan. Mag het niet? Dan probeer je het toch lekker nog een keertje! Ze ontdekt een snipper papier en daar kun je mee rondhollen, ook leuk. Halfje is overal tegelijk en vindt de wereld helemaal geweldig! Tegen de tijd dat de andere pups alweer moe worden is Halfje nog klaarwakker. Ze wil dingen doen! Maar helaas moet ook zij naar bed en daarom gaat ze dan maar in de kist lekker keten. De rest wil nog wel even meespelen maar zoveel energie als hun grote dikke zus hebben ze niet meer. Logisch ook, ze hebben allemaal dikke ronde buikjes en ze willen slapen! Halfje niet, zij verveelt zich. Ze gaat dus maar rechtop zitten en begint te piepen. Dat houdt ze rustig een paar minuten vol, tot moeder Eva komt kijken wat er allemaal aan de hand is. Niks natuurlijk, maar Eva's hoofd over de rand is voor Halfje aanleiding genoeg om enthousiast tegen de rand op te springen: Ha, mám!! Ma heeft helemaal geen zin in die flauwekul. Ze springt in de kist, voert een snelle inspectie uit en constateert dat alle kinderen nog heel zijn en functioneren, en vervolgens springt ze de kist weer uit. Halfje is niet zo snel teleurgesteld, ze gaat gewoon wat anders doen. Maar iedereen wil nu slapen en dus gaat ze in haar eentje liggen rollen en gek doen. Om de rest wat rust te gunnen halen we haar maar even uit de kist en mag ze nog even spelen. Dat is leuk, ze holt meteen in de rondte en onderzoekt van alles. Maar zelfs Halfje wordt uiteindelijk moe en dus mag ze weer naar huis. En dan eindelijk zit ze toch te knikkebollen en gaat ze liggen. Hèhè... dat was leuk. Even een kort tukje dan maar. Ze zal straks weer eerder dan de rest wakker zijn en er een dolle boel van maken. Waar ze straks gaat wonen weten we nog niet, maar in elk geval moeten het mensen zijn met geduld en gevoel voor humor. En hebben ze die humor niet, dan leert Halfje ze wel hoe leuk het leven is. Dat kun je haar met een gerust hart toevertrouwen.