uit de werpkist

Het verslag van vandaag komt van de pups zelf (van Manteltje, om precies te zijn).

Inmiddels zijn we 3 weken oud, en het is echt niet meer nodig dat we de hele dag in die suffe werpkist blijven zitten. Een paar dagen geleden viel een van ons nog wel eens per ongeluk uit de kist, en kon hij / zij er niet meer zelf in terugklimmen, maar inmiddels is dat geen enkel probleem meer. Als we vinden dat we moeten plassen, duikelen we gewoon uit de kist, en plassen we op de krant die ervoor ligt. Uiteraard vergeten we dit nog wel eens, maar we doen ons best. Daarna klimmen we weer zelf de kist in, of we gaan buiten de kist nog verder op onderzoek uit.

Jammer genoeg heeft het vrouwtje een hek om de kist heen gemaakt, waardoor we nog niet echt de hele wereld kunnen verkennen, we mogen nog maar een klein eindje van de kist vandaan. Gelukkig hoeven we maar te piepen, en Kirsten denkt dat ze weer een smoesje heeft om ons uit de kist te pakken & op schoot te nemen, dus daar maken we dankbaar gebruik van.... Af en toe doen we haar dan ook alvast in de vingers bijten (ja, sommigen van ons hebben al tandjes!!), maar dat moet ze dan maar voor lief nemen. Ook Anne en Esther doen niets liever dan pups knuffelen, wat wij wel gezellig vinden.

We hebben intussen ook uitgevonden hoe we met elkaar kunnen spelen, je klimt gewoon op je broertjes en zusjes, en laat je eroverheen rollen naar het volgende familielid. Het is maar goed ook dat we elkaar hebben, want mama Bijke lijkt nog maar parttime te werken, ze komt af en toe eens kijken, en als we geluk hebben mogen we even drinken, maar dan moeten we wel opschieten, want ze is in no time weer verdwenen. Voor ons maakt dat niets uit, we hebben nu geleerd om "turbo melk te zuigen", dus we komen nog steeds niets tekort.

We doen nu lekker de hele dag spelen, en daarna doen we maar weer een dutje.

Groetjes,

Manteltje