wie is wie? (Isa's pups)

Vandaag hebben we definitief besloten welke pup er naar welke baas zal gaan.
Bij de zevende week staan de pups met hun oude en nieuwe naam en met een foto vermeld, hier vertellen we het verhaal erachter.
Eerste reu gaan Ome Bijke heten. Hij gaat naar Laag-Soeren.
Deze familie had een voorkeur voor hem, maar het moet wel passen. Ome Bijke is een stabiel en fraai reutje, dat zich niet snel van zijn stuk laat brengen. De familie Gerritsen heeft twee kinderen, waarvan de oudste een rustige jongen van 7 is, en de jongste een meisje van 3 en een druktemaakster van jewelste. In zo'n gezin moet je een hondje hebben dat zich niet onder laat sneeuwen en stabiel van aard is, en dat zal bij Ome Bijke geen probleem zijn: hij weet wat hij wil, is kalm en rustig en laat zich toch de kaas niet van het brood eten. Precies wat bij deze familie past.

Bandje is een enorm mensgericht hondje. Hij zal het beste tot zijn recht komen als hij zijn baasje(s) helemaal voor zichzelf heeft, het best past dus een baas zonder kinderen. Die gaat Bandje ook krijgen, hij gaat naar de familie Bakker en gaat Otto Lobo heten. De familie Bakker heeft wel kinderen, maar die zijn het huis uit. Zij hadden een voorkeur voor een baasgericht hondje, dat bovendien niet snel bang moet zijn, want ze zijn actief en ondernemend. Bandje is enorm nieuwsgierig en ondernemend en wil het liefste alles samen met mensen doen, want hij is dol op gezelligheid. De familie Bakker is dus een prima adres voor hem.

Tweeplatenteefje gaat naar Beuningen. Een druk gezin krijgt ze, met een meisje van 7 en een tweeling van 3. Ze gaat Oeki Bijke heten.
Dit gezin, de familie Hermsen, zoekt een hond die actief en vrolijk is en deel kan nemen aan het drukke gezinsleven dat ze hebben. Oeki Bijke is een druk en levendig hondje, dat graag speelt met anderen, maar ook zichzelf goed kan bezighouden. Ze is slim en leert makkelijk. Dat is een goede combinatie met kinderen, want ze kan dus samen spelen maar als ze zichzelf een uurtje moet amuseren zal dat ook geen probleem geven.

Tweeplatenreu, ook Joppereu genoemd, gaat héél ver weg! Hij gaat naar de familie Wimsatt, in New Hampshire, USA. John is daar jachtopziener en moest zijn jachthond, een labrador, op de leeftijd van 13 jaar laten inslapen. Hij had van een vriend gehoord dat een vriend zo'n goede jachthond had, maar dat het een buitenlands ras zou zijn. John ging op zoek naar hoe dat zat en kwam uit bij Eric van Eck, die een nestzusje van Isabel heeft. Eric jaagt zelf en was helemaal weg van de kalme en zekere manier waarop zijn teefje Bell sporen weet uit te lopen. John hoorde de verhalen en vroeg zich af of dat ook iets voor hem was... en zo kwam hij bij ons uit. John heeft behoorlijk lang moeten wachten, maar nu was het dan zover! We hebben Joppereu, die trouwens Olle gaat heten, voor hem uitgekozen omdat het een bedaard en stabiel reutje is dat niet snel van dingen onder de indruk is. Tegelijk is hij erg zacht en aanhankelijk naar mensen toe, wat gunstig is want John heeft ook nog een vrouw en twee kleine dochtertjes en Olle wordt dus niet alleen een jachthond, maar ook een gezinshond. Maar hij zal ook met John samen op pad gaan, soms zelfs voor langere tijd, want John's werk is jachtopziener en de jachtgebieden in de US zijn heel wat groter dan hier!

Isateefje gaat Orpa heten. Ze lijkt erg op haar moeder, niet alleen wat de tekening betreft maar ook wat haar bouw en type betreft. Hoewel we er eerst over hebben geaarzeld heben we toch besloten dat ze bij haar moeder blijft wonen. Ze is een veelbelovend meisje en we willen graag met haar verder in de toekomst. Niet alleen is haar bouw en type veelbelovend, Orpa heeft ook een bijzonder vrij en vrolijk karakter, ze is zachtaardig en nieuwsgierig en ze leert snel. Allemaal eigenschappen die van groot belang zijn voor het ras en dus van belang zijn voor de fokkerij.
Hoe ze het zal doen qua gezondheid, in de training en op shows zal de toekomst leren. Wie het wil weten kan op de site blijven letten, daar verschijnen vanzelf de berichten.

Bontje tenslotte. Bontje zou eerst gaan naar Karin, die helaas enkele weken geleden een ongeluk heeft gekregen. Hoe het verder gaat met Karins gezondheid weten we nog niet, en daarom durft ze het voorlopig niet aan een pup te nemen. Dat was voor haar een enorme teleurstelling en we leven met haar mee en wensen haar vanaf deze plek veel sterkte en gezondheid toe!

Maar hoe nu verder? Eerst hebben we nog afgewacht hoe de zaak zich zou ontwikkelen, maar het bleek toch niet haalbaar dat er een pup naar Karin ging. Toen de familie Hummel, eigenaars van papa Aron, dit hoorde, vroegen ze direct of zij dan in aanmerking konden komen voor de reu die naar Karin zou gaan. Eerst boden ze zelfs aan voor de pup te zorgen tot Karin dit zelf kan, maar omdat we niet weten hoe lang dit zal gaan duren, wilde Karin dit toch liever niet. En zo gaat Bontje, die Oscar gaat heten, naar zijn vader.
Karin kan via de websites volgen hoe het met Oscar gaat en we hopen van harte dat ze bij een volgend nest wél de eigenaresse van een pupje van onze kennel zal kunnen worden.
Oscar is een vrolijke, leuke, mooie en best wel stoere jongen, met een eorm vrolijk en nieuwsgierig karakter. Altijd bang dat hij wat mist, altijd op de voorgrond en altijd met z'n neus overal tussen. Hij vindt alles en iedereen leuk en wil alles weten.
Bij zijn vader heeft hij straks genoeg te doen; buiten pappa Aron hebben ze nog twee Stabijteefjes en een Australian Shepherd. Een gezellige boel dus!

Voor foto's van de jongelui kunt u kijken bij de zevende week: daar staan ze met hun oude en nieuwe namen.