naar buiten (Isa's pups)

Op eerste Paasdag was het zulk mooi weer dat we besloten dat de jongelui wel voor de eerste keer naar buiten konden. Eerst werden buiten de hekjes opgezet, op een mooi plekje grenzend aan de kippenren, Mand erin, en pupjes erin.
Dat was even gek. Opeens hadden de puppekinders raar spul onder hun voeten en was de wereld héél hoog! Er werd druk gesnuffeld, gekeken, gelikt en rondgehuppeld. En net toen ze aan al die rare luchtjes gewend begonnen te raken en een tukje wilden doen, ontdekten ze het volgende vreemde wezen: de kip.
De kip was nog verbaasder dan de pups dat waren. Of liever gezegd: de kippen. We hebben er momentel vier, van twee verschillende rassen. En ze waren allemaal even verbaasd en nieuwsgierig. Het was alsof er een kleuterklasje voor een video werd gezet: ze zaten allemaal naast elkaar voor het gaas van de ren, en aan de andere kant waren de kippen druk bezig met doen alsof er niets aan de hand was. De Australorpkippen (de grijze) hadden al eerder pups meegemaakt, dus die waren na een minuut of vijf de belangstelling verloren, maar de Sussexdames zijn nog heel jong en hadden nog nooit zoiets gezien! Ze bleven maar opvallend onopvallend heen en weer wandelen, terwijl ze af en toe heel stiekem een blik richting pups wierpen. Eén van de Sussexmeisjes hebben we nog even bij de pups gehouden, maar dat ging te ver voor haar: terwijl de pups belangstellend aan haar veren snuffelden, probeerde ze een vinnige pik te geven in de richting van die brutale blagen! Kinderen aan haar lijf, daar was ze niet van gediend. Toen mochten de pups dan alleen even aan haar poten snuffelen, zodat de kippen leren wat puppen zijn en de puppen weten dat kippen er ook bij horen.
Daarna vielen alle pups als een blok in slaap, om pas weer wakker te worden toen er eten werd geserveerd. Toen ze uiteindelijk aan het eind van de middag weer naar huis gingen, waren ze zo moe dat we ze de rest van de dag niet meer gehoord hebben...