eerste reu (Isa's pups)

Eerste reu is een ondernemend ventje.
Hij wilde op tweede Paasdag, toen we allemaal buiten waren, eigenlijk wel graag uit de ren. Omdat we de pups allemaal één voor één alleen uit de ren laten, mocht dat. Eerste reu begon ogenblikkelijk met graspollen uit te trekken en daarna ontdekte hij tante Lobke. Lobke, onze wetterhoun, was al een bekend fenomeen bij de pups, want ze ligt veel bij de ren. Ze vindt de pups geweldig! Niet zo goed gelukt, aangezien ze geen krullen hebben zoals een goede wetterhounpup betaamt, maar toch, volgens Lobke kunnen ze er goed mee door. Ze zijn niet bang en trekken vaak door de ren heen aan haar tenen en haar staart. Maar ja, door de spijlen heen kunnen ze er niet goed bij. Nu daarentegen, liep Eerste reu daar helemaal vrij rond en was Lobke dus van alle kanten te bekijken en onderzoeken. En dat was precies wat Eerste reu uitgebreid ging doen. De achterkant was niet zo spannend, op die krulstaart na dan, die is bekend en leuk. Maar om er in je eentje aan te gaan trekken ging blijkbaar te ver, want al snel kwam de kleine man naar voren gewandeld. Daar was Lobkes hoofd, dat vriendelijk bekeek wat die kleine kruimel allemaal aan het doen was. Aan Lobkes lip trekken mocht niet, ontdekte Eerste reu, en dus ging hij kijken waar verder nog in te bijten viel. Lobke bleek ook grote poten te hebben, waar vast goed op te kluiven viel! Hij waagde eens een poging, maar aan haar vingers wilde Lobke toch niet bekluifd worden. Vervolgens zette Eerste reu zijn tanden in een voorpoot, maar zijn bek past helemaal niet om die enorme poot heen, hoewel hij het dapper probeerde...
Uiteindelijk was Lobke het een beetje zat en gaf ze hem een zetje met haar neus, zodat hij pardoes omtuimelde. Van de weeromstuit ging hij dus maar zitten tussen die enorme voorpoten en leunde gezellig tegen Lobke aan. Dat vond ze dan weer aangenaam, en zo vielen ze samen in slaap... zelfs ondernemende ventjes worden gelukkig wel eens moe!