bezoek

Er komt natuurlijk regelmatig bezoek. Dat zijn dan mensen die een pup uit een van de twee nesten krijgen of het zijn mensen die gewoon graag de pups willen zien. Vandaag was er wel heel spannend bezoek: vrienden die maar liefst drie honden bij zich hadden! Eén ervan was een stabij, dat is dus doodgewoon en niet bijzonder. De tweede was een oude Golden retriever. Dat was spannend, want dat model kenden de jongelui nog niet. Maar de derde was wel het allerspannendst: een teckel! De teckel zelf vond het ook bar interessant, dat kleine spul. Normaal gesproken is hij degene die overal onderdoor wandelt, maar nu liepen er opeens honden onder hém door. Hij vond het maar raar en wilde wel onderzoeken hoe het kwam, maar die kleine monstertjes gaven hem weinig kans, ze liepen om hem heen te dansen en te springen tot hij van ellende maar bij zijn baas op schoot klom. De pups vonden het allemaal reuzeleuk en concentreerden zich op de Golden, die niet zo goed wist wat hij met die frutselhondjes aanmoest en dus besloot net te doen of ze er niet waren. De stabij was ook een reu en gedroeg zich zoals veel reuen doen als ze pups zien: hij begon met ze heel nadrukkelijk te negeren. Maar dat hielp niet. De pups vonden dat een stabij een vriend moest wezen en holden gezellig achter hem aan, ook al deed hij dappere pogingen om niet aanwezig te zijn. Ze dansten om hem heen en de arme stabij wist niet meer waar hij zijn poten neer moest zetten. Hij moest op zijn tellen passen, want één verkeerde beweging en er stonden drie dames klaar om hem op zijn nummer te zetten. Ja, drie, want buiten Isabel en Eva had ook Lobke zich opgeworpen als beschermster van de puppen. Dat leken de kleine duiveltjes goed door te hebben, want ze werden knap baldadig en maakten het de arme stabijknaap behoorlijk lastig. Uiteindelijk werden de puppen daarom weer terug in de ren gezet, waar ze niemand konden plagen behalve elkaar. Van achter het hekje durfden de heren toen wel uitgebreid te kijken naar die kleine beestjes. Maar wat ze ermee moesten wisten ze duidelijk absoluut niet. En ze leken wel opgelucht toen de bazen weer naar huis gingen. Niks voor stoere mannen, pupjes, leken te te denken.