De pups van de Eenhoornleijn

In dit digitale dagboek vindt u de beschrijvingen van hoe de pups van de Eenhoornleijn opgroeien tot ze naar hun nieuwe bazen gaan. Voor uitgebreide fotoseries van het jonge spul kunt u op de website kijken. Veel plezier!

23 februari 2005

buiten!

De pups hebben nu de leeftijd om naar buiten te gaan, maar helaas werkt het weer niet erg mee. Toch proberen we af en toe eens hoe dat is, buiten. In de tuin kan niet, het is te koud, maar op de arm mee de straat op om eens te zien dat de bovenkant van de wereld nog hoger is dan de jongelui dachten, dat kan wel. Bij dit soort activiteiten zie je veel verschil in karakter. De kinderen van Eva zijn nu allemaal een keer buiten geweest, al was het niet zo lang. Prins Kees was uiteraard kalm. Hij zat prinselijk en keek en de wereld was dan wel groot en hoog en wijd, maar je bent een prins of je bent het niet, dus hij hield het hoofd koel. Kootje werd juist reuze actief van de buitenlucht. Hij wilde er direct vandoor, al wist ie niet precies waarheen dan. Hij mocht even op de stoep staan maar toen drukte het gewicht van heel die grote wereld opeens op zijn schouders en werd hij erg plat van al die indrukken. Floddertje zat er uiteraard niet mee dat de wereld groot is. Ze wil altijd overal heen en dat wilde ze dus buiten ook. Ook Halfje vond de wereld alleen maar interessant en zag wel een toekomst in de ontdekking van alle dingen die ze nog niet kent. Ornamentje was een beetje onder de indruk, maar niet meer dan een beetje. Op de stoep gaan staan ging haar wel te ver, daar moest ze hard van achteruit lopen, maar verder vond ze alles voornamelijk leuk. Ook Witje vond alles leuk, zij is een vrolijk kind dat altijd wel in is voor gezellige dingen en dit leek haar helemaal dol. Humpy besloot acuut dat ze nog veel te klein was voor dit soort dingen en wilde naar huis, maar Twee Stippen vond het wel weer erg leuk. Zij is een vriendelijk meisje maar soms wat baldadig en ze wilde meteen allerlei dingen van dichtbij bekijken. Dragen was stom, zélf lopen, dat wilde ze! Eenmaal op haar pootjes werd ze wel iets minder dapper, maar ze bleef toch nieuwsgierig. Drie Stippen verloor heel wat van die bravour die ze normaal wel heeft toen bleek dat de lucht héél erg ver weg was opeens. Dat is toch wat pupjes vaak het meest indrukwekkend vinden: de hoogte van de wereld. Drie Stippen was geen uitzondering, ze wilde naar huis en wel nú. En na dit enerverende gebeuren waren de dames en heren allemaal moe. Zelfs Halfje, die nog wel even een poging deed tot spelen maar toen toch besloot te gaan slapen. Tjongejonge, de wereld is groter dan hier. Het valt niet mee om dat te bevatten als je zo klein bent en daarom zijn ze er maar een nachtje over gaan slapen. Voor ze naar hun nieuwe baasjes gaan, mogen ze minstens nog een keer. Spannend!