De pups van de Eenhoornleijn

In dit digitale dagboek vindt u de beschrijvingen van hoe de pups van de Eenhoornleijn opgroeien tot ze naar hun nieuwe bazen gaan. Voor uitgebreide fotoseries van het jonge spul kunt u op de website kijken. Veel plezier!

24 februari 2005

de verdwijning van de kist

Sinds de ren is verbouwd tot één grote ren is de kist van Eva in onbruik. Tot vandaag, toen de jongelui opeens besloten dat het een goeie wc was, eigenlijk. Omdat er dan eerder sprake is van misbruik en we nog slechts één stap verwijdert zijn van het slopen van bushokjes, moest de kist van Eva dus weg. Dat klinkt simpel, maar het viel tegen. Ga eens met gereedschap in een ren met zeventien puppen zitten en demonteer dan een werpkist. Dat gaat niet. Zodra er een schroevendraaier werd gepakt, kwamen er zeventien puppen kijken wat dat was, of je het kon eten, of het af te pakken was, wat je er dan vervolgens mee zou kunnen doen en waarom je broer dat ding wel had en jij niet. Dan moet er vervolgens een jacht op de schroevendraaier worden ingezet, wat ook alweer niet meevalt omdat er gemiddeld vijftien puppen bereid zijn daarmee te helpen. Van de wal in de sloot en en passant ook in de waterbak. Dan moet je dus eerst dweilen, daarna andere dingen opruimen omdat dergelijke activiteiten blijkbaar darmstimulerend werken, en daarna heb je nog steeds die schroevendraaier niet terug. Die pak je vervolgens alsnog af om te ontdekken dat er allemaal tandafdrukjes in staan. Zodra je hem dan op de eerste schroef zet komen er weer ongeveer vijftien puppen aangehold om te helpen. Die gaan er dan als ze de kans krijgen met de schroeven vandoor, dus die kans mogen ze niet hebben want schroeven zijn slecht voor de maag. Na een half uur is dan uiteindelijk de eerste zijkant los en de ren uit, wat weer aanleiding is voor nieuwe opwinding, want er blijkt een kleine ruimte te zijn van ongeveer vier centimeter hoog, onder de kist. Daar willen dan zeventien puppen tegelijk onder, wat niet past. Bovendien kun je zo nauwelijks een paneel weghalen zonder het gevaar te lopen een paar puppen te pletten. Na ongeveer anderhalf uur is dan de hele kist in delen de ren uit en dat is ook weer reden tot opwinding, want er is opeens een nieuw stuk wereld in de ren. Op de plaats waar de kist stond ruikt het bar spannend, wat onderzocht dient te worden. Dat bemoeilijkt het broodnodige dweilen dan weer en zo ben je met een klusje van tien minuten al gauw twee uur bezig. Maar de kist is nu weg en de wc is alweer verplaatst. Er zijn puppen die snappen dat het niet om de plaats gaat maar om de kranten, er zijn er die dat helemaal niet snappen en maar wat doen. Twee Stippen blonk vanaf het allereerste begin uit in zindelijkheid en doet dat nog steeds, maar de meeste puppen snappen die kranten wel maar denken er domweg niet altijd aan. Ze hebben het dan ook vreselijk druk. Al is niet altijd duidelijk waarmee dan.