De pups van de Eenhoornleijn

In dit digitale dagboek vindt u de beschrijvingen van hoe de pups van de Eenhoornleijn opgroeien tot ze naar hun nieuwe bazen gaan. Voor uitgebreide fotoseries van het jonge spul kunt u op de website kijken. Veel plezier!

2 juni 2008

Gras

Als pups naar buiten gaan voor de eerste keer, is daar altijd veel aan af te lezen voor de oplettende fokker.
De reacties zijn over het algemeen erg karakteristiek voor de aanleg van alle pups.
Dus we keken erg goed hoe de jongelui reageerden, zo de eerste keer.

Het rennetje hadden we bewust vrij klein gehouden, want de wereld is al groot genoeg, zo'n eerste keer. We plaatsen dan een ren tegen de ren van de kippen aan, dan is er meteen wat te zien bij de buren ook.
En daarna was het zover: de pups mochten erheen!

De heren reageerden totaal verschillend! Witte is de onverstoorbaarheid zelve. Hij keek uitgebreid rond, ging eten en ging daarna slapen. Simpel.
Maar Eendje is een heel ander ventje: hij vond het niet leuk, zo zonder zijn moeder, en hij liet dat merken ook! Het duurde een aardig tijdje voor hij ervan overtuigd was dat deze ren niet eng was en dat je in dat rare groene spul gewoon een dutje kan doen.
Eendje is een beetje het langzaamste jongetje van de klas: hij heeft vaak als laatste door dat er iets gebeurt en merkt meestal pas als laatste dat er eten aankomt en dat je ergens in of uit kunt. Als er ergens een pupje klem zit is dat meestal Eendje, en hij heeft daarbij een onvoorstelbaar vertederend koppie, waarmee hij zijn hulpeloosheid duidelijk laat zien. Hij kan er niks aan doen, het overkomt, hem, zoals het hele leven hem lijkt te overkomen.

De dames vonden buiten allemaal alleen maar spannend. Nieuwe dingen zijn leuk, hoewel Bilstip het voorzichtig aanpakte: ze is erg zelfverzekerd, maar pas als ze iets kent. Vóór die tijd houdt ze gepast afstand.
Driestippen en Bonte worden steeds voortvarender en storten zich overal in, en Puzzeltje is letterlijk nergens bang voor.
Zij is absoluut de kwajongen van de dames.

Zij begon dan ook meteen enthousiast Eendje te bespringen, lekker vanachter drie grassprieten. Eendje was nog lang niet thuis in deze nieuwe wereld en de springende Puzzeltje overkwam hem dus ook, net als de rest van zijn leven.
Hij liet het gelaten over zich heenkomen, dat wel. De vriendelijkheid zelve, die kleine man.

En uiteindelijk viel het hele spul in slaap.
Frisse lucht is gezond én vermoeiend!

Labels: