Nageltjes

De pups hebben scherpe nageltjes.
Zo scherp, dat het langzamerhand tijd wordt ze eens te knippen, voor Orpa's buik veranderd in een vel dat vol krassen en schrammen zit. Ze heeft het toch al zwaar te verduren, want de pups zijn groot en sterk, en Orpa's melk is van uitstekende kwaliteit, zodat de kinderen alleen maar in heel rap tempo groter en sterker worden.
En daarom zijn vandaag de nageltjes geknipt.
Eén voor een, heel voorzichtig, en alleen van de voorpootjes, want dat zijn de pootjes waarmee Orpa's buik zo onbarmhartig gepijnigd wordt.
Ze vonden het maar stom.

Als eerste was Eendje aan de beurt. Hij liet het zich vrij kalm welgevallen, maar dat zijn handjes werden vastgepakt vond ie raar.
Daarna kwam Puzzeltje, en die maakte stampij van jewelste: ze vond het stom!
De derde was Witte. Hij vond de aandacht leuk, maar verder vond ie het allemaal overbodig, hij wilde weg en wel nu!!

Als vierde was Bonte aan de beurt. Zij is behoorlijk zelfverzekerd en vond het eigenlijk allemaal wel best.
Daarna was Bilstip. Bilstip liet zich manicuren als een prinsesje, ze stak keurig ahar handje uit. Alleen trok ze het even hard weer terug zodra het werd vastgepakt, zodat er enige overtuiging nodig was.
Tenslotte Driestippen, de jongste van het gezelschap. Maar ze is zeker niet de minste, want ze schopte een kabaal waar Orpa, die al die tijd languit op de grond lag te doezelen, zelfs even haar hoofd van moest optillen. Driestippen was het er niet mee eens, zodra ik haar oppakte, begon ze als een ware sprinter over mijn schouder te klunen: hup, de wijde wereld in. En op het moent dat haar pootje gepakt werd - echt heel voorzichtig - begon ze te krijsen als een speenvarken.

Maar helaas, het hielp niet. En ze maakte zo'n kabaal dat het alweer klaar was voor ze het in de gaten had.

Nu ligt het stel weer uit te buiken.
In afwachting van de volgende aanval die ze op Orpa's melkvoorraad kunnen doen.