De pups van de Eenhoornleijn

In dit digitale dagboek vindt u de beschrijvingen van hoe de pups van de Eenhoornleijn opgroeien tot ze naar hun nieuwe bazen gaan. Voor uitgebreide fotoseries van het jonge spul kunt u op de website kijken. Veel plezier!

6 oktober 2005

Makke (Lobkepups)

Makke is een vriendelijk en nieuwsgierig meisje. Ze is ook een hongerlapje, dat is een goeie eigenschap voor een pup. Zodra Lobke binnen Makkes bereik is, probeert ze een tepel te pakken te krijgen. Nou, daar is niks mis mee! Of het binnen is of buiten, in het voorbijgaan of als Lobke zit of slaapt, Makke staat vooraan. Als de pups buiten hebben gegeten 's middags mag Lobke erbij. De bak uitlikken is een privilege van moeders en dus mag Lobke dat ook. Dat er dan tegelijk een tiental kinderen aan je tepels hangen is iets dat Lobke voor lief neemt. Als moeder zijnde heb je verantwoordelijkheden en die zijn divers: je met zorgen dat de boel schoon is, dus bakken moeten uitgelikt, plassen moeten opgedweild (soms mag ik het doen, maar soms doet Lobke het) en poep moet ook weg. Plasjes verdwijnen in het gras, poep niet en dus moet Lob dat hele grasveld af om te regelen dat het schoon wordt! Kinderen voeden hoort ook bij de taken van een moeder en Lobke is praktisch, ze voedt dus tijdens het dweilen, zullen we maar zeggen. Lobke is ook rigoureus; zodra ze klaar is vertrekt ze. Vandaag stond ze te ruimen naast het hekje en toen was ze klaar. Er hingen weliswaar een stel kinderen aan de tepel, maar dat was bijzaak vond Lobke: ze sprong over het hekje. Makke heeft een aardige zuigkracht in haar kleine mondje en bleef hangen, zodat ze dus door het hekje van haar moeder werd losgerukt. Dat was schrikken! Ze holde op drie pootjes en onuitsprekelijk zielig naar de andere kant van de tuin, al huilend en piepend. Grondige controle liet zien dat deze schrik vooral psychisch was en ook later bleek het pootje helemaal in orde te zijn. Makke dacht daar anders over. Ze liep een tijdje toch wat mank. Ze kreeg daarom regelmatig extra controle om te zien of het pootje toch niet dik zou worden, iets dat gelukkig niet het geval was. Maar al die aandacht vind ze dan wel weer erg lekker. Zo lekker dat ze gewoon tijdens de controle in slaap viel...