Slapen in het perk (Lobkepups)

Vandaag hebben de pups iets nieuws ontdekt. Omdat het weer enorm meezit zijn ze dagelijks buiten vanaf een uur of een. Dan is het gras droog en is het prima toeven in de tuin. Omdat het best warm kan worden in zo'n beschutte hoek, zoeken de jongelui naar een plekje waar ze koel kunnen liggen. Dat bleek te kunnen onder een nogal breed uitdijende Oost-Indische kers, die over het pad gegroeid is, maar al dat bloem en blad was een uitdaging die je als pup zijnde enorm uit de slaap houdt; er werd dus niet zozeer geslapen als wel gesnoeid. Maar ja, daar krijg je het dan weer warm van en zo werd er dus gezocht naar een andere plaats om te slapen. Omdat de dames en heren nog net door de mazen van het hekje passen, gingen ze er dus ook door. Ze kwamen uit in het perk erachter. Nou gaan we binnenkort verhuizen dus de planten die niet opgegeten mogen worden zijn al verhuisd en zo ontstond er een perk waar je je als wetterpup uit mag leven. Dat was wel even een groot succes! Er werd ijverig gegraven en na een tien minuten pittig aanpoten was daar een kuil ontstaan van zeker tien centimeter diep: voorwaar niet slecht als je net een maand op deze wereld bent! Van al dat werk zijn ze zo moe geworden dat ze spontaan in slaap vallen en zo een ondefinieerbaar hoopje pups produceren: je kunt niet meer zien waar de ene ophoudt en de andere begint! En over onherkenbaar gesproken, er is ook niet erg duidelijk meer wat voor planten er daar hebben gestaan. De jongelui hebben gekozen voor het perk met kruiden en zijn vermoedelijk op iets rustgevends gestuit, want ze hebben enkele uren geslapen op dat warme en zonnige plekje. Toen werden ze wakker en hadden ze honger. Ach ja. Niets nieuws onder de zon. Het leven van een pup is uitstekend, lijken ze te denken. Beetje spelen, eten, slapen... en zo is het ook.