Jutte en haar tiental (Juttepups)

Jutte woont bij Margreet in de achterhoek en heeft als Eenhoornleijn-teefje een nest gekregen op 22 september.
Hier het verslag van de bevalling:

De pups zouden geboren worden op 24 september, maar omdat Jutte zo zwaar was (19 sept. 5,7 kg. aangekomen!) hielden we er rekening mee, dat het eerder zou zijn. Woensdagavond begon ze te hijgen en werd ze heel onrustig. De flanken vielen in en ‘s nachts wilde ze steeds naar buiten. Zo ook om 4.15 uur. Toen wilde ze ook steeds de bosjes in. Weer in huis ging ze mee naar de slaapkamer en na enig aandringen wilde ze wel in de mand. Plotseling een kreet en ze ging het vetbed aflikken. .Ik zat nog op de rand van het bed en zag opeens iets glimmends onder de staart. Ja hoor, de eerste pup (Jutte junior) was geboren, stuitligging, in de mand in het bijna donker en in de kou. Jutte had de uitstraling van “hè, hè, dat lucht op”. Het was 4.35 uur.
Op naar de kamer, kachel en licht aan ,(alles met een pup + moederkoek in de hand!) en een truc bedenken om Jutte mee te krijgen. Gelukkig begon de pup geluiden te maken. Toen ik ten einde raad aan de mand begon te trekken, kwam er beweging in moeder en ging ze zelfs in de werpkist en zich bemoeien, op de goede manier, met haar jong. Tijd om een trui aan te trekken.
Gauw de rest organiseren, alles met een scheef oog op de kist en daar kwam nr. 2 (Bles) om 5.15 uur., snel gevolgd door nr. 3 (YinYang) om 5.30 uur. Jutte hielp nu dapper mee, maar het werd toch wel hectisch. Het werd tijd om een vriendin te bellen. Mijn kreet: “Er zijn er al drie!!!” wekte haar ruw uit haar dromen en ze snelde naar mij toe. Ondertussen kwam nr. 4 (Topje) om 5.43 uur. Even pauze om koffie te zetten en daar was nr. 5 (Bandje) om 6.21 uur. Om 6.45 kwam pup 6 (Appel) en toen vond Jutte het wel genoeg. Ze nam pauze en Appel banjerde met moederkoek en al door de kist op zoek naar melk. Te langen leste heb ik de navelstreng maar doorgeknipt, want nr. 7 (Kleintje) diende zich aan (7.19 uur).
We begonnen ons wel af te vragen of het verschil tussen een teef en een reu wel goed te zien zou zijn. Wij zagen eigenlijk geen verschillen, maar het konden toch niet allemaal teven zijn? Om 7.37 uur werd dit probleem opgelost. Toen kwam nr. 8 (Stippen) en dat was heel duidelijk een reu! De rest waren dus allemaal teven, ongelooflijk.
Jutte, die gelukkig weer goed meegeholpen had, ging zich in de hoek van de kist zitten wassen. Dit zou dan wel de laatste zijn.
Even na 8.00 uur de dierenarts gebeld i.v.m. wolfsklauwtjes. “Jutte heeft 8 pups en alles gaat prima“. Ondertussen hoorde ik mijn vriendin tellen en opeens een kreet: “Het zijn er 9, hier 7 en daar tussen de achterpoten liggen er 2”.Conclusie: Jutte was zich niet aan het wassen, maar had pup 9 (Hansop) op de wereld gezet en keurig helemaal schoon gemaakt.
Wat een moeder! Tussen 4.30 en 8.00 uur 9 pups krijgen; het leek ons een prestatie van formaat. Ze ging er dan ook lekker bij liggen en de pups dronken en werden nog eens goed gewassen. Om 9.17 uur moesten we weer in actie komen met zeil e.d. want pup 10 (Schimmel) meldde zich, de 2de reu. Toen konden we echt de boel opruimen, 10, ’t was genoeg geweest, wat een nacht!