Groei

Het groeit allemaal zo hard hier!
Het weer zit mee de laatste dagen dus de stabijkinderen zijn alweer een paar dagen veel buiten. Dat vinden ze spannend: daar gebeurt zoveel!

Zo is er een grote struik weggehaald. Dat betekende mannen met zagen en kruiwagens, een elektrische snoeischaar en allerlei enorme stukken struik die langskwamen.

En grote werkmanshanden die kleine puppenhoofdjes aaiden... want ook grote tuinmeneren smelten voor die zwartwitte hummels.

Verder werd eindelijk het gras gemaaid, iets dat door de regen aldoor niet kon.

Dat was reden tot grote paniek, maar het wende al snel.

En alle bezoek is ook reden om moe te worden, want dat is ook al spannend.

De pups zelf doen ook dingen.

Zo raakte Brinta gisteren klem onder het buitenhokje. Ze hoort er uiteraard helemaal niet onder te kruipen maar ze deed het toch. En toen zat ze vast, zodat het hele hok opgetild moest worden, en terwijl Brinta er onder vandaan werd gevist, kropen de anderen er natuurlijk snel onder.

Uiteindelijk waren ze allemaal weg en kon het hok weer worden neergezet.

Brinta vond het maar stom.

Bonbon heeft ontdekt dat het buiten de ren erg leuk is, reden dus voor allerlei ontsnappingspogingen, die overigens niet lukken. Daar wordt Bonbon dan weer erg boos om, en dat helpt ook al niet. Gelukkig heeft ze een vrolijke natuur, dus ze legt zich er makkelijk bij neer.

Verder lopen de jongelui ook af en toe op het gras, ook al spannend. Het leven is dus vol van nieuwe dingen.

Bij de wetterkinderen gebeurt ook steeds meer.

Fien heeft zich ontpopt tot supernanny: ze ligt bij de pups als ze de kans krijgt en slaapt er dwars voor.

Wie aan de krullenkinderen wil komen moet door Fien heen!

In de kist ligt sinds een dag nog maar voor de helft vetbed en de rest is kranten, zodat een begin kan worden gemaakt met zindelijkheid. Fien ligt uiteraard op het vetbed en dat ze dus dichter bij de pups ligt vindt ze een gelukkig toeval ;)

Vandaag hebben de krullenbollen voor het eerst een speeltje gekregen, een vlecht van fleece-stof. Cantate was degene die het eerste begon te spelen, en ook Cotillon vond het een leuk ding.

Je kunt er aan trekken, erop kauwen, je kunt het vangen en er met je poten tegen aan trappen... mogelijkheden genoeg!

De verschillende karakters in deze pups worden ook steeds duidelijker zichtbaar, er leuk om te zien!

Daarover volgende keer meer.