Een enerverend dagje!

Vandaag was het een enerverend dagje.

Eerst kwamen er bezoekers voor een van de pupjes van Willemijn.

Bezoek is al spannend, maar toen mochten de pups voor het eerst echt eten!
Dat viel nog niet mee.

Een voor een kregen ze wat hapjes tartaar, en die bekjes snappen nog niet zo goed wat je moet doen met iets dat niet uit een tepel komt. Happen, hoe moet dat?

Balsemien snapte het niet erg en moest echt geholpen worden, Basta had het wel meteen door; die hapte de vingers er bijna bij op! Bellefleur was ook erg vlot van begrip, Bommel was wat trager.

Bonbon en Brinta vonden het ook lastig en voor Brinta moest echt geholpen worden.

De twee heren waren het minst snel van begrip. Vooral Bravo likte en likte, maar hoe je moest happen was een groot raadsel voor hem.

Maar als de eerste hap eenmaal binnen was, viel het kwartje opeens heel snel bij allemaal. Want tartaar, dát is toch wel erg lekker!

En na al die inspanning vielen de dames en heren al vrij snel weer in slaap.

Na een paar uur wilde Fien graag in de ren. Ze wilde dat al zo lang, dus nu mocht het.

Bommel vond het geweldig! Ze heeft uitgebreid gespeeld met Fien, die opeens héél groot leek! Bommel maakte zelfs al spelbuigingen, al viel ze daar bijna van om ;) Ook allemaal heel spannend dus.

En toen kwam aan het einde van de middag de zon door. Dat is zeldzaam momenteel, dus snel een kleine ren opgezet buiten in een hoekje uit de wind, mand erin en de pupjes erin.

Dat was enorm spannend, want op zulke nieuwe dingen reageren alle pups hetzelfde: ze hadden geen idéé dat de hemel zo hoog was en de wereld zo wijds!

Ze zaten dus met z'n achten in de mand en waren niet van plan eruit te komen. Een dergelijk uitzicht is zo overweldigend de eerste keer dat ze geen poot verzetten.

Toen het na een half uurtje betrok en ze weer naar binnen moesten waren ze alle acht helemaal gesloopt.

Wát een dag!